نقش ارزش هاي فرهنگي و بومي در باززنده سازي بافت تاريخي روستاها

روستاها به عنوان قرارگاه رفتاري خانواده از لحاظ عملكردي و كالبدي مكان شكل گيري رفتار و فرهنگ و اخلاق واحد اجتماع است. روستاها با معماري سنتي مكاني سازنده و مناسب براي اين مهم بوده اما معماري مسكن روستاهاي امروز ايران ظرف مناسبي براي اين مهم نيست چرا كه خصوصيت معماري سنتي و كاهگلي بودن روستاها را از دست داده و به تبع آن قابليت پرورش فرهنگ و معماري كاهگلي و روستايي و ارزش هاي فرهنگي و بومي از روستاها سلب شده است. لذا از الزامات معماري ما در عصر جديد توجه به معماري اصيل سنتي و احياي معماري و بافت هاي تاريخي و ارزشمند روستا و آيين و فرهنگ هاي معماري روستا مي باشد. زيرا زندگي تمدن و فرهنگ زيست ما اعم از شهري و روستايي در آن ها متبلور شده است و يكي از ضروريات تامين زندگي سالم و آرام بازگشت به ارزش هاي فرهنگي، بومي و سنتي گذشته و احياء و به روزكردن معماري با هويت روستايي و ارزشمند سنتي ايران است.