ارائه اصول و معيار هاي طراحي شهري محله دوستدار كودك نمونه موردي: محله نارون شيراز

امروزه باگسترش ميل به شهرنشيني و توسعه روزافزون شهرها، كمبود محله هاي شهري مطلوب، سالم، امن، پاسخگو و برآورده كننده نياز هاي گروه هاي اجتماعي مختلف، بيش از هر زمان ديگري به ديده مي آيد. از اينرو سازگار كردن محله هاي شهري كنوني با با نياز هاي استفاده كنندگان از آنها، در كانون توجه كارشناسان معماري، برنامه ريزي شهري و طراحي شهري قرار گرفته است. واضح است كه فضاهايموجود در محله هاي شهري در برآورده ساختن نيازهاي اجتماعي و فردي كودكان و نوجوانان شهر، نقش منحصر به فردي دارند. چرا كه كودكان اهميت بسيار زياد و نقش مؤثري در شكل دادن آينده و فرداي جامعه دارند. اگر چه امروزه سازمان‌هاي متعددي در سراسر دنيا براي حمايت حقوق كودكان تأسيس‌شده است كه به دنبال برطرف كردن نيازهاي اين قشر از جامعه مي‌باشد اما با اين وجود هنوز كودكان زيادي در سراسر دنيا با مشكلات زيادي از قبيل: عدم امنيت در محل زندگي، مسائل بهداشتي، كمبود فضاهاي مناسب باارزش و مورد توجه كودكان و ... مواجه هستند. در واقع ايده شهر دوستدار كودك به منظور پاسخگويي به اين مشكلات به وجود آمده است. با توجه به آنچه گفته شد اين تحقيق بر آن است تا با استفاده از روش هاي تحقيق توصيفي تحليلي و موردي و شيوه هاي تحقيق مرور متون و منابع و مشاهده به ارائه اصول و معيار هاي طراحي شهري محله هاي دوستدار كودك بپردازد. به اين منظور محله نارون شيراز به عنوان مورد پژوهي اين تحقيق انتخاب شده و ضمن تحليل يكپارچه آن بر اساس اصول طراحي شهري محله دوستدار كودك، راهبرد ها و سياست هاي باز طراحي آن بر اساس اين اصول ارائه شده است.