مقايسه تطبيقي شيشه هاي رنگي ايران و اروپا

شيشه هاي رنگي به عنوان يكي از مهم ترين نورگيرها در معماري سنتي ايران و معماري گوتيك غرب محسوب مي شود. اين شيشه ها اولين بار در دوره گوتيك در غرب استفاده شدند و سپس وارد ايران شدند و اولين استفاده گسترده از آن ها در ايران، در دوره صفوي بوده است. تاكنون مطالعات اندكي بر روي ارسي هاي ايراني صورت گرفته است ، اما مطالعه مستندي در مورد شيشه هاي رنگي غربي وجود ندارد. اين پژوهش در پي آن است كه به اين پرسش پاسخ دهد كه شيشه هاي رنگي استفاده شده در ايران و كشورهاي اروپايي و غربي از نظر شكلي چه تفاوت هايي با هم دارند؟ در اين پژوهش شيوه تحقيق تحليلي-توصيفي و روش جمع آوري اطلاعات اسنادي-كتابخانه اي است. بررسي هاي انجام شده نشان مي دهد كه نوع طرح هاي مورد استفاده در اين شيشه ها متفاوت از هم هستند. نقش هاي هندسي، گردان ، گياهي بيشترين فراواني را در ارسي هاي ايران دارند. در حالي كه در شيشه هاي رنگي غربي بيشترين نقوش مورد استفاده، نقوش مربوط به دين مسيحيت ، قديسين و آيه هاي كتاب انجيل هستند. همچنين در انتهاي بحث الگوهايي براي طرح هاي استفاده شده در اين شيشه ها ارائه شده است.