مسكن و رضايتمندي با نگاهي به مسكن مهر

مسكن بعنوان يكي از اولين نيازهاي ضروري انسان و همچنين مكاني جهت تامين آسايش و آرامش خانواده از اهميت بسيار زيادي برخوردار مي باشد. مسئله ي مهم در اين راستا چگونگي تامين مسكن مناسب و استاندارد براي اقشار مختلف جامعه در كشورها مي باشد. هم اكنون مسكن بدليل مشكلات موجود در زمينه ي اقتصادي، افزايش شتابان جمعيت شهرنشين، نداشتن برنامه ريزي جامع مسكن و فقدان منابع كافي بعنوان يكي از مسائل حاد در كشورهاي در حال توسعه مطرح مي باشد. اگر توسعه كمي مسكن همراه با افزايش امكانات و براي زمان معين نباشد از كيفيت آن كاسته مي گردد، ولي بايد توجه داشت كه نبايد كيفيت را فداي كميت كرد. نياز شديد به مسكن كه حاصل رشد جمعيت و مهاجرت است، برنامه ريزان و مديران ملي و محلي را براي افزودن به سرعت توليد تحت تأثير قرار مي دهد و گاهي سبب مي شود تا كيفيت در درجه دوم اهميت قرار گيرد. به علاوه تمايل شديد به كاهش زمان اجراي پروژه ها به منظور پرهيز از طولاني شدن دوره ساخت كه افزايش قيمت مواد و مصالح و دستمزد از يكسو و از سوي ديگر تأخير در بازگشت سرمايه را به دنبال دارد ، موجب شده است كه در چنين اوضاعي كيفيت ساختمان هاي مسكوني به شدت كاهش يافته و در نتيجه سرمايه هاي ملي عظيم تبديل به توليداتي با كيفيت نازل شود.