مطالعه اثر غلظت¬هاي مختلف اسيد ساليسيليك (SA) در كاهش اثرات مضر شوري بر روي پرولين و محتواي قندهاي محلول اندام¬هاي هوايي و ريشه گياه چغندر قند

اين تحقيق جهت بررسي اثرات سطوح مختلف اسيد ساليسيليك (SA) روي پرولين و محتواي قندهاي محلول اندام¬هاي هوايي و ريشه در گياه چغندر قند (Beta vulgaris) تحت تنش شوري (NaCl) انجام گرفت. 20 روز پس از كشت دانه¬ها و در مرحله 4 برگي، دانه¬رست¬ها تيمار اسيد ساليسيليك در غلظت¬هاي (M0، 5- 10 و4- 10) و 14 روز پس از پيش تيمار با اسيد ساليسيليك و در مرحله 5 برگي تيمار NaCl در غلظت¬هاي (0، 100 و 200 ميلي مول) را دريافت كردند. در تيمارهاي تنها شوري، با افزايش غلظت شوري از 0 به mM 100، مقدار پرولين در ريشه و اندام¬هاي هوايي افزايش يافت. در تيمارهاي بدون حضور NaCl، با افزايش غلظت SA به M4-10 مقدار پرولين ريشه كاهش يافت. در تيمارهاي فاقد SA، افزايش غلظت شوري تاثير مثبت در ميزان قند محلول اندام هاي هوايي داشت در سطح mM 200 از NaCl، با افزايش غلظت SA در غلظت قندهاي محلول اندام هوايي كاهش ديده شد.