تدوين الگوي بومي - اسلامي شادي

شادي يكي از مسايل اساسي در هر جامعه و فرهنگي است. اگر چه شادي ممكن است جنبه هاي جهاني داشته باشد؛ اما در عين حال داراي مؤلفه هاي بومي نيز مي باشد. از اين رو بومي سازي شادي در فرهنگ اسلامي – ايراني را بايد به عنوان يكي از اولويت هاي مهم پژوهشي تلقي كرد. مسأله ي اصلي اين مقاله مفهوم شناسي و بومي سازي شادي براساس فرهنگ اسلامي- ايراني مي باشد. از آنجا كه شادي يك مفهوم چند لايه است؛ روش تحقيق حاضر از نوع كيفي و يك مطالعه پديدار شناختي مبتني بر مصاحبه، بررسي اسناد و مدارك و آيات قرآني مي باشد. نمونه اين پژوهش، دانشجويان مقطع كارشناسي دانشگاه اصفهان و دانشگاه صنعتي است كه با روش نمونه گيري هدفمند و همراه با روش گلوله برفي انجام شد و مصاحبه ها تا حد اشباع نظري انجام گرفت. مصاحبه ها با استناد به روش هفت مرحله اي كلايزي مورد تحليل قرار گرفت و مؤلفه هاي نهايي استخراج شدند. هم چنين مفاهيم موجود در منابع مرتبط با شادي نيز كد گذاري و تحليل و در نهايت با آيات قرآني مطابقت داده شدند. يافته هاي تحقيق در نهايت منجر به تعيين مؤلفه هاي بومي شادي و تدوين يك برنامه آموزشي مطابق با فرهنگ اسلامي شد. اين برنامه آموزشي داراي هشت جلسه و شامل ابعاد (عاطفي، شناختي، رفتاري، مهارت هاي زندگي، سبك زندگي و خانوادگي) است كه نوآوري عمده آن در مقايسه با ساير برنامه هاي موجود آموزش شادي، انطباق آن با فرهنگ اسلامي مي باشد.