«تأثيرپذيري حكمي و اخلاقي راحة‌الصدور و آية‌السرور راوندي از شاهنامۀ فردوسي»

كتاب راحة‌الصدور و آية السرور، نوشتۀ محمدبن علي‌بن سليمان راوندي، كتابي است تاريخي در باب پادشاهي آل سلجوق و حوادث پيش‌آمده در اين دوره از تاريخ ايران. راوندي همچون بسياري از وقايع‌نگاران آگاه چون ابوالفضل بيهقي دركنار پرداختن به تاريخ از بيان مسائل حكمي و نتيجه‌گيري اخلاقي از آن‌ها غافل نبوده‌است. او براي تاييد مباني فكري‌اش فقط به آراي خويش اكتفا نكرده، كتابي را پيش‌روي خود قرار داده كه گنجينه‌اي شايسته براي آگاهي و بيداري انسان‌هاست؛ و آن كتابي نيست جز شاهنامۀ فردوسي. اين شاهكار جهاني اگرچه در زمرۀ آثار بزرگ حماسي جهان به‌شمار مي‌رود، ولي به‌حق از جمله آثاري است كه مي‌توان براي تعليم و تربيت انسان در تمام قرن‌ها به آن استناد كرد و از سخنان حكيمانۀ خالقش بهره‌ها برد. انتخاب آگاهانۀ راوندي و توجهش به شاهنامه، دليل موجهي بر اين مدعاست. اين پژوهش سعي دارد به شمه‌اي از اين مسائل حكمي و اخلاقي و تأثيرپذيري كتاب راحة‌الصدور از كتاب شاهنامۀ فردوسي در اين زمينه بپردازد.