معرّفي نسخۀ خطّي «ضياء العين في مراثي الحسين عليه السلام»

ضياء العين منظومه‌اي است تاريخي و مذهبي از «محمد رحيم ميرزا ابن عباس ميرزاي ولي»، متخلص به «عشيقي»، شاهزادۀ با فضل و دانش دورۀ قاجار كه در مرثيه اباعبدالله، حسين‌بن‌علي در سال 1266ه ق، نگارش يافته است و با وجود تمام ارزش‌هاي فرهنگي و تاريخي اش ناشناخته باقي مانده است. گرداوري اين كتاب را محمد تقي دزفولي به سال 1291 هجري قمري انجام داده ودر ديباچه‌اي بر كتاب نگاشته، به معرفي نويسنده و احوالات و مراتب او در علم و فضل و كمال پرداخته است. اين نسخه محتوي مراثي شاعر در قيام امام حسين عليه السلام است و فضاي فكري و گفتمان ادب آئيني دورۀ قاجار را به روشني پيش چشم پژوهشگران روشن مي‌سازد. هدف اين پژوهش معرفي، تبيين وآشنايي با اين اثر ارزشمند و اشاره به اهميت احياء آثاري از اين دست است كه بعضي در طول تاريخ ادبيات فارسي، مغفول واقع شده‌اند و در شناخت فرهنگ و ادب ديني و ملي و بخصوص احياء نوع حماسه‌هاي مذهبي، نقش بسزايي دارند و گامي مؤثر در غناء و اعتلاي ادبيات آئيني به شمار مي‌آيند. اميد است كه معرفي و احياء اين آثار بتواند در شناخت گفتمان‌هاي ادبي و فرهنگي غالب در دورۀ تاليف اثر راهگشا باشد.