تاثير پرايمينگ بذر و مصرف ساليسيليك اسيد در شرايط ديم و آبياري تكميلي بر عملكرد و اجزاء عملكرد نخود(Cicer arietinum L.)

با در نظر گرفتن اهميت حبوبات در تأمين پروتئين جمعيت در حال رشد در دنيا و تاثير ساليسيليك اسيد(هورمون گياهي تنظيم كننده رشد) به عنوان مولكول پيام رسان داخلي در پاسخ هاي اختصاصي به تنش هاي زيستي و غير زيستي، اين پژوهش با هدف بررسي تاثير پرايمينگ بذر و مصرف ساليسيليك اسيد در شرايط ديم و آبياري تكميلي بر عملكرد و اجزاء عملكرد نخود در سال 1393 در شهرستان اسلام آباد انجام شد.آزمايش به صورت طرح اسپليت اسپليت پلات در قالب بلوك هاي كامل تصادفي در 3 تكرار اجرا شد. تيمار هاي آزمايش شامل آبياري در 3 سطح (شرايط ديم، 1 بار آبياري تكميلي و 2 بار آبياري تكميلي)، ساليسيليك اسيد در 2 سطح (مصرف و عدم مصرف) و پرايمينگ بذر در 3 سطح (پرايمينگ بذر با آب مقطر، آب نمك با غلظت 10 گرم در ليتر و پلي اتيلن گلايكول (PEG6000) بودند. نتايج نشان داد كه اثر آبياري بر تمام صفات مورد بررسي معني دار بود و ساليسيليك اسيد نيز تاثير معني داري بر تمام صفات مورد بررسي به غير از وزن خشك نيام در بوته داشت. همچنين پرايمينگ تاثيرمعني داري بر تمام صفات مورد بررسي به غير از شاخص برداشت داشت. اثر متقابل ساليسيليك اسيد و پرايمينگ بذر و نيز آبياري و پرايمينگ بر عملكرد دانه معني دار بود. در تيمار پرايمينگ بذر با پلي اتيلن گلايكول و 2 بار آبياري تكميلي، عملكرد دانه در بيشترين مقدار بود. كمترين عملكرد دانه در شرايط ديم حاصل شد ولي پلي اتيلن گلايكول منجر به افزايش آن شد. به طور كل نتايج نشان داد كه كاربرد ساليسيليك اسيد منجر به افزايش عملكرد دانه شد.