شماره ركورد كنفرانس :
3817
عنوان مقاله :
چگونگي ارزيابي ريسك مغروقه‌ها در خليج فارس به عنوان بخشي از دستور العل اجرايي كنوانسيون نايروبي 2007 در آبهاي حاكميتي ايران
پديدآورندگان :
بادكوبه هزاوه عباس A.badkoobeh@hmariner.com دانش آموخته كارشناسي ارشد حقوق دريا، دانشگاه متروپولتن لندن ؛ , بابازده اشكان Ashkanbabazadeh@aut.ac.ir دانش‌آموخته كارشناسي ارشد، دانشگاه صنعتي اميركبير؛ , نيكپور مجيد M.nikpoor@hmariner.com دانش‌آموخته كارشناسي ارشد، دانشگاه صنعتي اميركبير ؛
كليدواژه :
ارزيابي ريسك , مديريت ريسك , خطر , مغروقه , دستورالعمل
عنوان كنفرانس :
نوزدهمين همايش ملي صنايع دريايي
چكيده فارسي :
براساس آمار منتشر شده از مغروقه‌هاي موجود در آبهاي ساحلي ايران مي‌توان گفت بيش از 120 مغروقه در مناطق مختلف ساحلي ايران وجود دارد كه ايمني آبرا‌ها، محيط‌زيست و فعاليت‌هاي اقتصادي در منطقه را تهديد مي‌نمايد. كثرت مغروقه‌ها، هزينه زياد عمليات خارج‌سازي و همچنين نياز به تجهيزات و شناورهاي خاص، روند خارج‌سازي را كند نموده است. ازين رو نياز به اولويت‌بندي خارج‌سازي مغروقه‌ها مطرح مي‌شود. اين اولويت بندي بايد بر پايه ميزان ريسك مغروقه و براساس خطرات محتمل و محيطي كه مغروقه در آن قرار گرفته است انجام پذيرد. در اين مقاله رويه تهيه شده براساس استانداردهاي بين‌المللي و تجارب ساير كشورها و با لحاظ شرايط بومي و منطقه‌اي خليج فارس در خصوص ارزيابي ريسك و اولويت‌بندي خارج‌سازي مغروقه‌ها ارائه شده است. خطر برخورد كشتي با مغروقه (ايمني آبراه)، خطر آلودگي محيط‌زيست و همچنين تحت الشعاع قرار گرفتن فعاليت‌هاي اقتصادي در منطقه، سه خطر عمده ناشي از حضور مغروقه‌ها در آبهاي ساحلي مي‌باشند. در اين رويه پارامترهاي تاثيرگذار بر اين سه خطر معرفي شده و با كمي سازي شدت و احتمال وقوع آن‌ها ميزان ريسك هر خطر به صورت كمي قابل محاسبه مي‌باشد تا علاوه بر سهولت در مديريت ريسك، اولويت‌بندي خارج‌سازي مغروقه‌ها نيز امكان‌پذير گردد.
