تحليل روند تغييرات امواج گرمايي زودرس در شمال غرب ايران

با توجه به اهميت موضوع تغيير اقليم در قرن حاضر، بررسي روند پارامترهاي اقليمي از اهميت ويژه اي برخوردار است. لذا با توجه به اهميت موضوع دما هاي حدي زودرس در فرآيند هاي هيدرولوژيكي، كشاورزي، محيط زيست، بهداشت و سلامت، روند دما هاي حدي در هشت ايستگاه سينوپتيك در شمال غرب ايران در طول دوره آماري (2010-1985) مورد بررسي قرار گرفت. بدين منظور از آزمون ناپارامتريك من كندال (M-K) استفاده گرديد. همچنين شيب خط روند با روش ناپارامتريك تخمين گر شيب سن و روش پارامتريك شيب خط رگرسيون محاسبه گرديد. نتايج حاصل نشان داد كه در تمامي ايستگاه هاي مورد مطالعه دما هاي حدي زودرس در منطقه داراي روند افزايشي است كه اين روند افزايشي براي ايستگاه هاي اهر و سراب در سطح 05/ 0 و در ساير ايستگاه هاي در سطح 01/ 0 معني دار است و بيشترين شيب تغييرات نيز مربوط به ايستگاه هاي مراغه و اروميه به ترتيب با شيب 28 /0 و 25 /0 مي باشد. همچنين بيشترين و كمترين آماره آزمون من كندال نيز به ترتيب مربوط به ايستگاه هاي مراغه و اهر با آماره 58/ 3 و 48 /2 مي باشد.