مروري بر روش هاي اندازه گيري و سنجش بافت ميوه ها و مواد غذايي

تعيين مشخصات بافت مواد غذايي نظير انواع ميوه دركنار طعم و ظاهر محصول يكي از سه شاخصه اصلي كيفيت محصولات كشاورزي به حساب مي ايد. در اين بين سفتي بافت يكي از شاخص هاي مهم ميوه جات به شمار مي رود كه معيار مناسبي از وضعيت فيزيولوژيك ميوه نيز مي باشد. همچنين شناخت خواص محصولات كشاورزي اجازه مي دهد كه ماشين هاي جديد و فرايندهاي صنعتي زيادي با مشخصات كيفي اصلاح شده طراحي شوند و بدين ترتيب خسارت كاهش و بهره وري عمليات افزايش مي يابد. سنجش بافت و ميزان سفتي محصول در تشخيص ميزان رسيدگي در ميوه هايي كه رنگ ظاهري ميوه رابطه اي با ميزان رسيدگي ندارد بسيار موثر است. بدين منظور روش هاي مختلفي براي سنجش بافت محصولات غذايي ابداع شده اند كه شامل روش هاي مخرب و غير مخرب اند. اين مقاله مروري بر اين روش ها مي باشد، كه عبارتند از: خمش سه نقطه، مگنس تيلور، وارنر براتزلر، كرامر، نيروي شبه ايستا، انگشت مكـانيكي، تسـت اينسترون،FT-SIQ ، دمش ليزري، استفاده از لرزش، اسـتفاده از لايـه نـرم پيزوالكتريـك، آكوستيك، امواج التراسـونيك، روش هاي نوري مانند NMR، MRI، مادون قرمز و اشعه ايكس.