بررسي روش هاي مورد استفاده در بهينه سازي چيدمان مزرعه بادي

افزايش روز افزون مزارع توربين بادي و گسترش آن ها، ضرورت استفاده از روش‌هايي براي بهينه‌سازي مسائل فني و اقتصادي آن ها را بيش از پيش نمايان مي‌سازد. يكي از چالش‌هاي اصلي براي طراحي مزارع بادي تعيين موقعيت توربين‌ها نسبت به يكديگر مي‌باشد. نحوۀ چيدن و نصب توربين‌هاي بادي با توجه به محدود بودن زمين و مورفولوژي منطقه به محاسبات دقيقي نياز دارد كه تداخل جريان باد بين توربين‌ها به صورت بهينه انجام گيرد و برق توليدي حداكثر شود. يكي از مراحل مهم طراحي مزرعه بادي حل مساله بهينه سازي چيدمان مزرعه بادي مي باشد، كه شامل قرار گيري بهينه توربين ها در مزرعه بادي به طوري كه اثرات ويك به حداقل و در نتيجه توليد برق به حداكثر مورد انتظار برسد. به عنوان يك دستورالعمل معمولا در مزارع توربين بادي بين توربين ها فاصله اي به اندازه 5 تا 9 برابر قطر توربين در جهت باد غالب و 3 تا 5 برابر قطر روتور در جهت عمود بر جريان باد در نظر گرفته مي شود. در اين مقاله به توصيف مساله بهينه سازي چيدمان مزرعه بادي، مرور كلي بر روي تحقيقات انجام شده و بررسي چالش هاي موجود به منظور يافتن مناسب‌ترين نحوه استقرار توربين هاي بادي در يك مزرعه بادي با استفاده از روش‌هاي بهينه سازي پرداخته شد. با توجه به مطالعات انجام شده هنوز بسياري از مسائل مانند: ساخت توابع هدف كارآمد تر و واقع بينانه تر، استفاده از روش بهينه سازي چند هدفه كارآمد تر و توسعه الگوريتم هاي بهره وري نياز به تحقيقات بيشتر دارد.