طراحي مدل تعيين احتمال روزهاي كاري مناسب عمليات خاك ورزي (مطالعه موردي: شهرستان بوئين زهرا)

براي انجام دادن كار در زمان معين، مهم ترين فـاكتور تخمين تعداد روزهاي كاري است. در تعيين روزكاري مناسب براي خاكورزي بعضي از عوامل محدود كننده قابل كنترل را مي توان با مديريت صحيح در محدوده مجاز نگه داشت، عوامل اقليمي از جمله عواملي مي باشند كه غير قابل كنترل بوده و مدير اجراي عمليات كنترلي روي آنها ندارد. اين مدل جهت تعيين احتمال روزهاي كاري مناسب خاكورزي طراحي گرديده. مدل جهت اجرا نيازمند ورود اطلاعات هواشناسي و خصوصيات فيزيكي خاك مي باشد. از اهداف فرعي طراحي مدل محاسبه تبخير، رواناب، نفوذ عمقي و در نهايت با توجه به موازنه آب خاك، محاسبه مقدار رطوبت ذخيره شده در عمق مورد بررسي مي باشد. براي استفاده از مدل بايد از عملكرد آن اطمينان حاصل نمود. بدين منظور نتايج شبيه سازي مدل براي رطوبت خاك، مشخصه هاي منحني رطوبتي و هدايت هيدروليكي غير اشباع با داده‌هاي اندازه‌گيري شده مقايسه گرديد. جهت ارزيابي از آماره هاي: ميانگين انحراف معيار، ضريب تغييرات، ضريب كارايي مدل، ميانگين درصد انحراف نسبي، رگرسيون مجموع مربعات مربع و ضريب تعيين استفاده شد. نتايج نشان داد مدل از دقت مناسبي برخوردار است. در بررسي حساسيت ورودي برنامه به مقدار رطوبت اوليه خاك، نتايج نشان داد مقدار رطوبت اوليه فقط در چند روز اول اهميت دارد و با نزديك شدن به سطح خاك يا افزايش رطوبت اين زمان كاهش مي يابد. در تعيين احتمال وقوع روزهاي كاري، زماني كه فقط حد بالاي قابليت كاري به عنوان عامل محدودكننده خاكورزي در نظر گرفته شود، احتمال روزكاري نسبتاً بزرگي بدست مي آيد.