برآورد تابع هزينه كل چند محصولي براي آموزش عالي

نظام آموزش و به‌ويژه آموزش عالي يكي از اركان مهم و به عبارتي از تكيه‌گاه‌هاي اصلي دولت‌ها براي رشد و توسعه اقتصادي است. لذا بازشناخت اقتصادي اين بخش مخصوصاً ساختارشناسي هزينه در آموزش عالي و استخراج تابع هزينه علاوه بر كمك به برنامه‌ريزان توسعه براي ارزيابي هزينه‌هاي مرتبط با افزايش كمي مي‌تواند به تخصيص بهينه اعتبارات هزينه‌اي و سرمايه‌اي در دانشگاه‌ها كمك نمايد. هدف اصلي اين تحقيق بررسي ساختار هزينه در آموزش عالي وتخمين تابع هزينه آموزش عالي و بررسي مقياس اقتصادي دانشگاه‌ها مي‌باشد. به اين منظور از فرم تابع هزينه درجه دوم براي برآورد تابع هزينه دانشگاه‌ها استفاده شد. براي برآورد پارامترهاي تابع هزينه از داده‌هاي تابلويي همه دانشگاه‌هاي جامع كشور طي دوره زماني 94- 1393 استفاده شد. نتايج بررسي نشان داد كه برآورد هزينه دانشگاه‌ها در مقاطع تحصيلي مختلف با يكديگر تفاوت دارند كه اين امر مي‌تواند ناشي از قدمت، عوامل ساختاري، تركيب نيروي انساني، وضعيت فيزيكي و منطقه‌اي آنها باشد. بررسي صرفه‌هاي ناشي از مقياس و ابعاد نشان داد كه صرفه‌هاي ناشي از مقياس در سه سطح كارشناس و تحصيلات تكميلي و دكتري تا 150 درصد از ميانگين خروجي وجود دارد. همچنين صرفه‌جويي ناشي از تنوع عام (ابعاد) در دانشگاه وجود دارد، يعني هزينه توليد ستانده‌هاي دانشجويان روزانه در مقاطع مختلف به طور مشترك و همزمان كمتر از هزينه توليد آنها به طور مجزا و منفرد براي دانشگاه است