ارائه الگويي براي مديريت بهينه درآمدهاي منابع پايان‌پذير در راستاي سياست‌هاي اقتصاد مقاومتي بر اساس معيار عدالت اسلامي و نقد معيار هارتويك

در سياستهاي كلي اقتصاد مقاومتي به مساله توزيع مناسب درآمدي و عدالت اقتصادي و مديريت بهينه و درست درآمدهاي نفتي براي اجتناب از شوكهاي اقتصادي تاكيد ويژه اي شده است. از ويژگي‌هاي اساسي مديريت اقتصادي موفق، داشتن الگو است. بنا به نقصان الگوهاي موجود در زمينه تخصيص منابع پايان‌پذير ميان نسل‌ها و چالش‌هاي مربوط به تامين عدالت اقتصادي، لازم بر اين دانستيم كه الگويي نظري از ديدگاه اسلام، شريعت خاتم ارائه نماييم. در اين مقاله به اين نتيجه مي‌رسيم كه دولت اسلامي بايد شكاف بين درآمد تهيدستان و حداقل مصرف آنها (مصرف واجب) را برطرف نمايد، بنابراين موظف است براي حفظ منابع پايان‌پذير براي اقشار فقير (نه براي همه اقشار) در ميان همه نسل‌ها طبق معيار هارتويك اقدام به سرمايه گذاري اين منابع در سرمايه‌هاي پايان ناپذير نمايد و سود حاصله را به مصرف اقشار فقير و تهيدست در داخل يك نسل برساند. ولي اگر سود حاصله شكاف بين حداقل مصرف و درآمد سرانه ي اقشار فقير در داخل يك نسل را پوشش نداد، دولت اسلامي موظف است اين شكاف را از طريق مصرف مستقيم منابع پايان‌پذير (في و انفال) تامين نمايد.