مقايسه قدرت هيپ در زنان با و بدون والگوس دايناميك زانو

حركت بيش از حد اندام تحتاني در صفحه فرونتال حين فعاليت هاي ورزشي بعنوان يك عامل موثر در بسياري از آسيب هاي تروماتيك و مزمن زانو مطرح شده است. چنين حركتي مي تواند باعث والگوس ديناميك زانو و تحميل استرس بر كپسول داخلي مفصل و ليگامان جانبي داخلي شود (Schmidt, Harris-Hayes, Salsich, 2017). والگوس ديناميك زانو همچنين بعنوان يك عامل پيش بيني كننده آسيب ليگامان صليبي قدامي در مطالعات آينده نگر شناخته شده است. كنترل حركت زانو در صفحه فرونتال (واروس/والگوس) از طريق سه سيستم ثباتي شامل تماس مفصل تيبيوفمورال، سيستم هاي محدودكننده فعال و غيرفعال بدست مي آيد. سيستم محدود كننده فعال به عضلاتي اشاره دارد كه باعث كنترل يا توليد حركت مي شوند درحاليكه عضلات كنترل كننده حركت زانو در صفحه ساجيتال مورد بررسي قرارگرفته اند. يكي از عواملي كه در ناتواني فرد در كنترل حركت اندام تحتاني صفحه فرونتال حين فعاليت هاي ديناميك نقش دارد، كاهش قدرت عضلات مي باشد. زنان ورزشكار قدرت عضلاني مطلق كمتري نسبت به مردان دارند. گزارش شده است بين قدرت ناكافي عضلات و آسيب هاي غيربرخوردي ليگامان صليبي قدامي ارتباط بالقوه وجود دارد (MagalhãEs et al., 2010). محققان بر اين باورند كه ضعف عضلات ران، بويژه ابداكتورها و اكسترنال روتيتورها در افزايش اداكشن و چرخش داخلي ران زنان مبتلا به سندرم درد پاتلافمورال و درد ايليوتيبيال باند نقش دارد. تحقيقاتي كه در زمينه قدرت و والگوس زانو انجام شده بيشتر به ارتباط قدرت ابداكتورها و اكسترنال روتيتورهاي هيپ پرداخته شده و قدرت عضلات ديگر خصوصا اكستنسورهاي هيپ كه نقش زيادي در كنترل حركات زانو در صفحه فرونتال دارند كمتر مورد بررسي قرار گرفته است. از اينرو هدف از تحقيق حاضر مقايسه قدرت ايزومتريك هيپ بعنوان مفصل پروگزيمال در زنان با و بدون والگوس دايناميك زانو بود.