بررسي روش طراحي لرزه‏اي تركيبي بر مبناي نيرو-تغييرمكان، در مقايسه با روش نيرويي استاندارد 2800

روش¬هاي رايج در طراحي لرزه¬اي سازه¬ها شامل دو روش نيرويي و تغييرمكاني مي¬باشد. هر يك از اين دو روش، داراي مزايا و معايبي هستند كه همين موضوع باعث شده است كه در سال¬هاي اخير، محققين با تركيب روش¬هاي¬ نيرويي و تغييرمكاني، روش¬هاي طراحي لرزه¬اي مركب را معرفي كنند. هدف از ارائه¬ي اين مقاله، بررسي يكي از روش‏هاي طراحي لرزه‏اي مركب با نام طراحي لرزه‏اي تركيبي بر مبناي نيرو - تغييرمكان، در مقايسه با روش طراحي لرزه‏اي نيرويي مي‏باشد. به‏منظور بررسي روش مذكور، سه قاب خمشي فولادي 3، 6 و 9 طبقه با شكل¬پذيري ويژه و داراي 3 دهانه به طول 5 متر، به دو روش نيرويي استاندارد 2800 و روش مركب، طراحي و مقاطع به‏دست آمده از هر دو روش باهم مقايسه شده است. نتايج حاصل از اين تحقيق نشان مي‏دهد كه براي كليه‏ي قاب‏هاي طراحي شده به روش مركب، مقاطع به مراتب سنگين‏تري در مقايسه با روش نيرويي به‏دست آمده است.