اثربخشي اميد درماني گروهي بر تاب آوري بيماران مبتلا به سرطان

The effectiveness of group hope therapy on self tolerance of cancer patients

چكيده مقدمه: مطالعات نشان مي دهد كه بيماري سرطان نتايج منفي متعددي را در اين بيماران به وجود مي آورد، كه در اين ميان اضطراب، افسردگي و نااميدي شيوع بيشتري دارند تفكر اميدوارانه و سرطان به دو طريق به هم مربوط مي شوند. اول اين كه افراد اميدوار بيشتر از راهبردهاي مقابله مساله مدار استفاده مي كنند هم چنين، در مواجهه با تشخيص و درمان سرطان پريشاني كمتر و سازش بيشتري نشان مي دهند. بنابراين هدف از پژوهش حاضر بررسي اثربخشي اميددرماني گروهي بر تاب آوري بيماران مبتلا به سرطان مي باشد.روش: در اين پژوهش از طرح شبه آزمايشي و از نوع پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل استفاده مي شود.جامعه تمام بيماران مبتلا به سرطان مراجعه كننده به موسسه امام جسن مجتبي(ع) شهر كاشان بود. كه تعداد 16 نفر به شيوه ي نمونه گيري در دسترس انتخاب گرديد و به طور تصادفي در دوگروه آزمايش و كنترل قرار داده شدند. افراد گروه آزمايش در 9 جلسه مشاوره گروهي هرهفته يك ساعت شركت كردند گروه كنترل آموزشي دريافت نكرد. براي سنجش تاب آوري از پرسشنامه كانرو ديويدسون(2003) استقاده گرديد. داده ها از طريق تحليل كوواريانس تجزيه و تحليل شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه اميددرماني گروهي به طور معناداري بر تاب آوري موثر بوده است هم چنين بر زيرمقياس هاي آن تصور از شايستگي فردي، تحمل عاطفه منفي، پذيرش مثبت تغيير، كنترل و تاثيرات معنوي نيز تاثيرگذاشته است. بحث و نتيجه گيري: اميد به انسان اجازه مي دهد تا برموقعيت هاي استرس زا غلبه كند و او را قادر سازد تا تلاش ثابتي را براي رسيدن به اهداف خود انجام دهد، اميددرماني مي كوشد افراد را قادر سازد كه ديدي فراتر از وضعيت كنوني و نابساماني و در و رنج خود داشته باشند. بدين دليل كه تاب آوري نيز چيزي جز تحمل شرايط دشوار نيست و هر عاملي كه شرايط دشوار بيماران سرطاني را بهبود بخشد موجب افزايش تاب آوري آنها خواهد شد.

Abstract Introduction Recent studies show that the cancer has several negative results. The anxiety, depression and disappointment are more common than the others. Hopefully thinking and cancer in two ways are related together. First the hopeful people use The problem-focused coping strategies more than the others and show less anxious and more agreement to diagnosis and treatment of cancer. So the goal of this survey is the effect of group hope therapy on toleration of cancer patients. Method: In this survey the Quasi-experiment and pre test and pro test with control group is used. The society are all of the cancer patients who are coming to Kashan Imam Hassan institution and 16 of them are chose by available sampling and randomly put in two trial and control group. The trial group participated in eight group consultation sessions and the control group had no education. For toleration testing the Conroy Davidson questionair 2003 is used. Data are analyzed by co variance analysis. Findings: The results show that the group hope therapy had a meaning ful effect on toleration and the idea of personal competency , negative affection tolerance and acception of positive changing and spiritual control and affection s are affected the scales. Results Hope let people to have no stress and enable them to try to reach to their goals, the hope therapy try to enable people to have a view beyond the current situation and pain and suffering. So the toleration is not more than tolerance of the difficult situations and every things that make better the situation of cancer patients will increase the toleration.