تاثير انگيزش بيروني بر خلاقيت در چارچوب نظريه سرمايه گذاري خلاقيت

The Effects of External Motivation on Creativity,Based on Investment Theory of Creativity

خلاقيت به عنوان يكي از اصلي ترين اهداف آموزشي نوين بخش وسيعي از تحقيقات امروزي را به خود اختصاص داده است. آن چه در اين ميان مهم است، عوامل تاثير گذار بر خلاقيت و راه هاي بهبود و پيشرفت اين امر مهم و حياتي است. پژوهش گران و محققان زيادي تا كنون دست به تحقيقات وسيعي در زمينه خلاقيت، ابعاد آن و عوامل تاثير گذار بر آن زده اند، و اكثر قريب به اتفاق اين محققان به اين امر اذعان داشته اند كه انگيزش دروني و منبع كنترل دروني مهمترين عامل براي ايجاد و پرورش خلاقيت بوده است. اما همانطور كه تحقيقات و نظريه هاي جديد نشان مي دهد نقش منبع كنترل بيروني و انگيزش محيط را نمي توان ناديده گرفت. شايد نتوان محيط و عوامل بافتي را به اندازه عوامل فردي مهم دانست، اما در اين مقاله سعي بر اين است كه به تحقيقات و پژوهش هايي استناد شود كه عوامل فرهنگي و محيطي و همچنين تاثير پرورش خلاقيت و نقش معلمان كار آموخته را در اين امر بررسي كند. رويكرد اصلي اين مقاله با توجه به نظريه سرمايه گذاري خلاقيت استرنبرگ مي باشد. طبق نظريه استرنبرگ(2012) يك فرد ممكن است تمام منابع دروني نيازمند تفكر خلاق را داشته باشد اما بدون محيط حمايت كننده، خلاقيتي كه در فرد وجود دارد ممكن است هيچگاه نمايان نشود. هدف مقاله حاضر بررسي پژوهش هايي با اين رويكرد روانشناختي مي باشد.