بررسي شاخصه هاي رمانتيسم فردي و اجتماعي در شعر ابتهاج

هوشنگ ابتهاج؛ سايه از شاعراني است كه شعرش در دو ساحت فردي و اجتماعي رمانتيسم قابل بررسي است. گرچه از دفتر شبگير عزم مي كند كه ديگر قول و غزل را فرونهد و شعرش را يكسره در خدمت اجتماع قرار دهد، دفترهاي شعر او هيچگاه از شاخصه هاي رمانتيسم فردي خالي نمي شود. او شعر گفتن را با رمانتيسم فردي آغاز مي كند و زماني كه مهم ترين دغدغه هايش به اجتماع مربوط مي شود، شعرش رنگ رمانتيك اجتماعي به خود مي گيرد و پس از آن هم ، بارها به سياق رمانتيك هاي فردگرا شعر مي گويد. در واقع مضمون شعر سايه هر چه باشد، زبان پر احساس و عاطفه قوي او، به آن رنگ و قالبي رمانتيك مي بخشد. در اين جستار، شاخصه هاي رمانتيكي چون، اندوه، عشق، تنهايي، همدلي با طبيعت، اميد به آينده روشن، ستايش آزادي، نگرش رمانتيك به مرگ و مذهب و سمبل هايي چون قهرمان رمانتيك، در تمام دفترهاي شعر سايه مورد بررسي قرار گرفته است.