ارزيابي كيفيت منابع آب زيرزميني دشت گيلان براي مصارف شرب با تركيب روشهاي منطق فازي و كريجينگ

سلامتي انسان بيش از هر چيز، به آب شرب سالم و بهداشتي بستگي دارد. در اين پژوهش، از روشهاي كريجينگ و منطق فازي براي طبقه بندي كيفي آب زيرزميني آبخوان دشت گيلان براي اهداف آشاميدني استفاده شده است. به اين منظور داده هاي كيفي مربوط به پارامترهاي TDS ،TH ،Mg ،Naو SO4 تعداد 130 چاه مورد استفاده قرار گرفت. اين مطالعه شامل دو مرحله بود كه در مرحله اول، كيفيت آب براي آشاميدن هر يك از چاه هاي نمونه برداري شده با استفاده از قوانين منطق فازي، فازي شدند، سپس در مرحله دوم، براي هر نقطه از دشت توسط روش كريجينگ درونيابي صورت گرفت. نقشه پهنه بندي كيفي دشت با استفاده از تعريف توابع عضويت براي هر يك از پارامترها در سه كلاس مطلوب ، قابل قبول و غيرقابل قبول و نگرشي فازي به استاندارد آب شرب توليد شد. در مجموع، براي طبقه بندي كيفي آب تعداد 54 قانون استخراج شد براساس نتايج به دست آمده 11درصد مساحت آبخوان دشت گيلان شامل بخش هايي از شهرهاي لنگرود و تالش داراي كيفيت مطلوب، 83 درصد داراي كيفيت قابل قبول و 6 درصد شامل بخش كوچكي از شهرهاي رشت و لاهيجان داراي كيفيت غيرقابل قبول از نظر شرب مي باشد.