جايگاه درد و نحوه ي توصيف آن در ادبيات داستاني

توصيف و بيان احساسات دروني و عاطفي، توصيف صحنه هاي گوناگون، موقعيت هاي مختلف و شرايط روحي- رواني در ادبيات داستاني و به خصوص در آثاري كه قالب رمان و داستان بلند دارند، نقشي مهم داشته و از جايگاه خاصي برخوردار است. از جمله احساسات دروني كه نقشي سازنده در ساخت و حتي تم داستان و رمان هاي مختلف داشته و دارد، درد است؛ دردهاي گوناگون جسمي و روحي- رواني، داغ هاي زندگي، آلام و عقده ها و آرزوهاي مختلف آدمي، درددل هايي كه در گوشه ي دل ها سنگيني مي-كنند و تمامي آن چه كه با درد، اين حس تاريك و اندوه بار، ارتباطي هر چند اندك دارد، در ذيل همين عنوان قرار خواهند گرفت. نگارنده در اين مقاله ضمن بررسي و بيان مفهوم درد، به بيان آن در ادبيات كهن و مدرن پرداخته است و نمونه ها يي از شيوه هاي به تصوير كشيدن آن را را بيان مي كند و با استفاده از روش تحليلي به اين نتيجه رسيديم كه دو علت اصلي پرداختن به مساله درد، يكي ريشه دار بودن غم و ديگري طلبيدنِ جامعه، نسبت به پرداخت اين موضوع است.