نقش و اثرات طراحي و معماري در طرح هاي بهسازي مسكن روستايي

چكيده ساختارهاي معماري محيط هاي روستايي برآيندهاي با اهميت فعاليت انسان بشمار مي آيند كه در طول قرنها مطابق با منطق هاي قوي اجتماع- فرهنگي و محيطي شكل وتحول پيدا كرده اند. مسكن يكي از نيازهاي اساسي انسان برحسب توسعه و تغيير سطح زندگي ابعاد مختلف و متنوعي پيدا مي كند. هدف اين پژوهش الگوي مناسب طراحي و معماري و تاثير آن بر بهسازي مساكن روستايي است. امروزه آگاهي از امكانات و تنگناهاي نواحي روستايي و تحليل آنها در فرايند برنامه ريزي توسعه ي روستايي اهميت بسزايي دارد و نوعي ضرورت جهت ارائة طرحها و برنامه هاي توسعه محسوب مي شود. طرحهاي بهسازي روستايي از جمله طرحهاي توسعه ي روستايي است كه در آنها سعي شده است نسبت به بهسازي و سازماندهي مساكن روستايي اقدام شود.در شيوه نگرش به طراحي و ساخت مسكن روستايي، به خصوصيات بومي، روش هاي ساخت محلي و تطابق مسكن با نيازهاي معيشتي روستائيان اصلاحاتي صورت گيرد و مسائلي مانند مقاومت در برابر زلزله، ملزومات بهداشتي، مباحث زيست محيطي، استفاده از انرژي و مانند آن نيز در طرح مسكن روستايي لحاظ شوند.