كاركرد روايت هاي درونه اي در مرزبان نامه

از مهم ترين مباحث در بخش سطوح روايي، بررسي سطح زيرداستاني در روايت است. روايت درونه اي يا همان روش داستان در داستان به عنوان مهم ترين شيوه ي داستان گويي شرقي در بسياري از متون نظم و نثر فارسي مورد استفاده قرار گرفته است. داستان به‌طوركلي در بخش سطوح روايي به سه سطح درونه گير، داستاني و درونه اي تقيسم مي-شود و در سطح درونه اي ممكن است تا چند لايه، داستاني ديگر را درون خود جاي دهد. هركدام از اين درونه گيري ها با كاركرد و هدفي خاص در سطح داستاني حضور دارند كه با بررسي آن ها مي توان به انگيزه ي راوي و يا شخصيت در ارائه ي داستاني درونِ داستاني ديگر پي برد. مرزبان نامه به عنوان متني كه شالوده اش بر روش داستان در داستان بنا شده، داراي روايت هاي درونه اي زيادي در سطح داستاني خود است كه اين مقاله با بررسي و دسته-بندي آن ها در سه كاركرد كلي كنشي، توضيحي و مضموني، به تحليل نقش هر روايت درونه اي پرداخته است. به طور كلي روايت هاي درونه اي در مرزبان‌نامه- كه اثري برخاسته از ادبيات تعليمي است- در راستاي تعليم، پند و اندرز و القاي اخلاق و منش صحيح و هم چنين پيش بردن كنش داستان روايت مي شوند.