اولويت بندي عوامل موثر بر موفقيت ورزشكاران استان تهران در راهيابي به تيم هاي ملي

مقدمه: راهيابي به تيم هاي ملي هر كشور در ورزش قهرماني، پايه موفقيت هاي ورزشي است كه هر ورزشكار با تلاش و كوشش خود و با استفاده بهينه از ديگر عوامل تاثير گذار در اين بخش خواهد توانست به اهداف مورد نظر خود كه همانا عملكرد بهتر در ميادين برون مرزي است دست يابد (1). موفقيت يك ورزشكار به مقدار قابل توجهي به عملكرد سيستم ورزش قهرماني و توانايي آن در استفاده اثر بخش از منابع موجود در جهت توسعه ورزش قهرماني بستگي دارد (2). از اين منابع مي توان به منابع انساني و منابع تجهيزات، امكانات و اماكن ورزشي اشاره كرد. هرچند در طرح جامع ورزش كشور و در بخش ورزش قهرماني تلاش هايي صورت گرفته و به مواردي از قبيل استعداديابي و مربيگري اشاره شده، اما با وجود اين بايد اذعان كرد كه متاسفانه اولويت بندي دقيقي در ورزش قهرماني كشور وجود ندارد. روش شناسي:روش تحقيق از نوع توصيفي تحليلي و از نظر هدف جزء تحقيقات كاربردي محسوب مي گردد. جامعه آماري اين تحقيق شامل روساي هيات‌هاي ورزشي، روساي ادارات ورزش و جوانان، ورزشكاران عضو تيم ملي و مربيان تيم ملي استان تهران مي باشند كه تعداد 354 نفر با استفاده از روش نمونه گيري هدفمند و در دسترس بعنوان نمونه آماري انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده ها در اين تحقيق، پرسشنامه عوامل موثر بر موفقيت ورزشكاران ضميري (1392) بود كه داراي 68 سؤال مي باشد. در بخش آمار استنباطي براي بررسي فرضيه ها و اولويت بندي متغيرها از آزمون فريدمن استفاده شد. نتايج: نتايج رتبه بندي آزمون فريدمن نشان داد كه از عوامل تجهيزات، امكانات و اماكن ورزشي عامل «توسعه تعداد اماكن تخصصي در رشته هاي ورزشي مربوطه» با ميانگين رتبه 12/7 داراين بيشترين اولويت و عامل ايجاد مراكز ورزش قهرماني با اولويت استفاده براي ورزشكاران عضو تيم هاي استاني با ميانگين رتبه 20/4 داراي كمترين اولويت ميباشد، همچنين از عوامل انساني عامل «دانش و فداكاري مربيان» با ميانگين رتبه 54/23 داراي بيشترين اولويت و عامل ايجاد پايگاه اطلاعاتي در هر هيئت ورزشي براي مربيان، ورزشكاران و داوران 69/13 داراي كمترين اولويت مي باشد. بحث و نتيجهگيري: يافته هاي اين تحقيق با نتايج تحقيقات راس تاكر و كولينز (2013)، دي بوسچر و همكاران (2009)، ضميري (1392) و احمدي (1390) همخواني دارد. اماكن و فضاهاي ورزشي خاستگاه و بستر اجراي فعاليت ها و برنامه هاي ورزشي هستند و مديريت صحيح و اصولي آن ها، بر بهره‌وري اماكن و هم چنين بر كميت و كيفيت برنامه ها و رويدادهاي ورزشي تأثير مستقيم مي‌گذارد. بنظر مي رسد براي رسيدن به حداقل هاي فضاهاي ورزشي و بهره برداري مناسب از فضاها و امكانات موجود، نياز به استفاده از مديريت علمي و شناخت تنگناها و چالش ‌هاست. در عصر حاضر منابع انساني به عنوان يكي از گران بهاترين منابع، همواره مورد توجه قرارگرفته و مبنايي براي دستيابي به مزيت رقابتي براي سازمان‌ ها بوده است يكي از عوامل اصلي كه نقش انكارناپذيري در توسعه ورزش و موفقيت ورزش قهرماني دارد، مربيان هستند كه تاثير مستقيمي بر بهبود عملكرد ورزشكاران دارند. به نظر مي‌رسد ايجاد نظام نوين مربيگري در ورزش كشور بتواند بخشي از مشكلات پيش رو در اين زمينه را از ميان بردارد.