ررسي اثر افزايش آب دريا در پيشروي آب شور در آبخوان‌هاي ساحلي (مطالعه موردي آبخوان تالار بابل هراز )

نابود شدن منابع آبهاي زيرزميني در نقاط ساحلي به علت پيشروي آب شور در آبخوان‌هاي اين نواحي در حال حاضر يكي از مسائل مهم در تامين نياز‌هاي آبي در اين مناطق مي‌باشد. در نواحي ساحلي آب شور به صورت يك گوه از زير وارد آبخوان مي‌گردد. با توجه به تفاوت چگالي موجود بين آب شور و شيرين يك ناحيه انتقالي بين دو سيال شكل مي‌گيرد. ميزان پيشروي آب شور و وسعت ناحيه انتقالي به عوامل مختلفي بستگي داردكه عبارتند از: تغييرات سطح آب دريا، خصوصيات آبخوان‌، رژيم هيدرولوژيكي بالادست، برداشت از آبخوان، جزرومد و نوسانات فصلي آب دريا. اين پديده بيش از يك قرن شناخته شده است و در طول قرن گذشته فعاليت‌هاي زيادي براي مدل‌سازي اين پديده انجام گرفته است كه اين فعاليت‌ها شامل روش‌هاي تحليلي، نيمه تحليلي، آزمايشگاهي و عددي مي‌باشد. در اين مقاله اثر تغييرات سطح آب دريا بر پيشروي آب شور در آبخوان‌هاي ساحلي مورد مطالعه قرار خواهد گرفت. براي شبيه‌سازي اين پديده تغييرات سطح آب درياي خزر به عنوان الگوي غييرات سطح آب دريا مورد توجه قرار گرفته و به عنوان شرايط مرزي دريا به مساله طراحي شده اعمال خواهد گرديد.