تاثير تمرينات پيلاتس بر برخي پارامترهاي كينماتيك اندام تحتاني زنان ميانسال سالم در حين راه رفتن

مقدمه: تمرينات پيلاتس به دنبال ايجادانعطاف پذيري،استقامت،قدرت و هماهنگي ،گردش خون را افزايش داده و كمك مي كند كه عضلات عمقي مركزي بدن تقويت شوند. اين پژوهش با استفاده از تمريناتي كه اشاره به اصل تقويت عضلات عمقي مركزي بدن و اندام تحتاني دارد، به بررسي اين تمرينات بر روي كينماتيك اندام تحتاني زنان ميانسال غير فعال پرداخته است. هدف تعيين اثر تمرينات پيلاتس بر برخي پارامترهاي كينماتيك اندام تحتاني در حين راه رفتن در زنان ميانسال غيرفعال مي باشد روش‌شناسي: تحقيق حاضر از نوع نيمه تجربي و با يك گروه آزمودني بوده كه در آن 20 نفر از زنان ميانسال غير فعال از مركز معاونت بهداشت استان كرمان داوطلب شدند. در وهله اول بعد از پر كردن پرسشنامه ويژگي هاي فردي، يك پيش آزمون از آزمودني ها گرفته شد كه كينماتيك فعلي اندام تحتاني آنها را ثبت شود. در روز تست‌گيري ابتدا قد و وزن افراد اندازه‌گيري، سپس از آزمودني‌ها خواسته شد تا سه مرتبه با پاي برهنه در يك مسير 10 متري با سرعت دلخواه خود گام‌برداري كنند. مدت‌زمان راه رفتن توسط آزمونگر با كرنومتر ثبت شد. پس از تكميل كردن سه اجرا، ميانگين سرعت به‌دست‌آمده براي تنظيم كردن سرعت تردميل براي هر فرد در نظر گرفته شد. داده‌هاي ضبط شده، به‌وسيله نرم‌افزار CORTEX نسخه 5/2 مورد پردازش قرار گرفتند. جهت حذف كردن نويزهاي ناشي از حركت ماركرها، فيلتر پايين‌گذر Butterworth با فركانس 6 هرتز مورد استفاده قرار گرفت متغيرهاي زاويه اي مفاصل ران، زانو و مچ پا در مرحله استانس، سوينگ، تماس پاشنه، جدا شدن پنجه و طول گام در راه رفتن با سرعت طبيعي روي تردميل، با استفاده از سيستم سه بعدي آناليز حركتي به همراه 6 دوربين اپتوالكترونيك اندازه گيري شدند. براي به‌دست آوردن تغييرات دامنه حركتي مفاصل زانو،ران و مچ پا در صفحه ساجيتال از نرم افزار Excel براي محاسبه داده‌هاي مكاني ماركرهاي نصب شده استفاده مي شود.. نتايج: نتايج آزمونها نشان داد كه پارامترهاي زاويه اي مفصل ران در اكثر پس آزمونها افزايش يافته در صورتي كه بيشترين كاهش در بين پارامترها در مفصل زانو در لحظه تماس پاشنه بوده است. پارامترهاي مچ پا در تمامي فرضيه ها در مرحله پس آزمون افزايش يافته است. طول گام در دو مرحله ازمون تقريبا بدون تغيير بوده است. سطح معني‌داري P 0.05 در نظر گرفته شد و نتايج نشان داد كه كليه تفاوت ها معني دار نبودند. بحث و نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج به دست آمده، علارغم تاثيرات مثبتي كه تمرينات بر روي انعطاف پذيري،كاهش وزن، بهبود وضعيت بدن و ديگر پارامترها كه در تحقيقات گذشته ثابت شده است، اين تمرينات با توجه به شرايط دموگرافيكي آزمودني ها، نحوه و مدت اجراي آن نمي تواند بر روي كينماتيك اندام تحتاني در حين راه رفتن تاثيرگذار باشد.