انگيزه دانش آموزان از فعاليت بدني در مدارس متوسطه پسرانه شهر قزوين

مقدمه: امروزه مزاياي زياد ورزش كردن بر كسي پوشيده نيست. بطوريكه شواهد بوضوح نشان مي دهند كه فعاليتهاي منظم بدني باعث بهبود سلامت جسمي و رواني مي شود (1). اما با اين حال شاهد كم تحركي در جامعه و بروز مشكلات ناشي از آن هستيم. بنابراين يكي از راههاي توسعه ورزش و افزايش فعاليت فيزيكي در جامعه، شناخت انگيزه مشاركت كنندگان مي باشد. به همين جهت در پژوهش حاضر سعي شده، انگيزه دانش آموزان متوسطه پسر شهر قزوين از فعاليت بدني مشخص گردد. روش شناسي: پژوهش حاضر از نوع كاربردي مي باشد كه به شيوه پيمايشي انجام شده است. جامعه آماري آن نيز دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دور دوم شهر قزوين بودند. كه با توجه به جدول مورگان و با استفاده از روش نمونه گيري خوشه اي، 375 نفر انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده ها پرسشنامه استاندارد EMI-2 بود. براي تجزيه و تحليل داده ها نيز از نرم افزار SPSS 22 استفاده شد. نتايج: تحليل واريانس انگيزه فعاليت بدني دانش آموزان نشان داد كه از 14 خرده مقياس، 3 مقياس رقابت، چالش و لذت بردن مهترين عوامل انگيزشي بودند كه دانش آموزان بخاطر آن ورزش مي كردند. بحث و نتيجه گيري: توسعه ورزش بدون شناخت دلايل و انگيزه افراد براي انجام آن غير ممكن است. در همين راستا مديران و مسؤلان ورزشي ضمن ارزيابي و شناخت انگيزه هاي افراد مي بايست نسبت به برنامه ريزي و توسعه ورزش هايي كه بهتر مي تواند نيازهاي افراد را تأمين كند، اقدام نمايند. بنابراين، ورزش هايي با ماهيت رقابتي و چالش برانگيز و لذت بخش بايستي در اولويت قرار گيرد.