بررسي عوامل موثر در گرايش فرزندان اعضاي هيات علمي دانشگاه علوم پزشكي زاهدان به فرهنگ كارآفريني

مقدمه و هدف: در سال‌هاي اخير، كارآفريني به عنوان راهكاري كه مورد اقبال عموم مي باشد، در جهت بهبود وضعيت اقتصادي و اجتماعي مطرح شده است. در عصر حاضر براي بقا و پيشرفت و حتي حفظ وضع موجود، بايد جريان نوجويي و نوآوري را در سازمان تداوم بخشيد تا از ركود و نابودي آن جلوگيري شود. با توجه معضل بيكاري در سطح جامعه، اين مشغله ذهني وجود دارد كه چگونه اعضاي هيات علمي كه از خبرگان جامعه مي‌باشند براي كارآفرين نمودن فرزندان‌شان برنامه‌ريزي مي‌كنند و چه عواملي را در اين راستا مد نظر قرار مي‌دهند. لذا اين مطالعه با هدف بررسي عوامل موثر در گرايش فرزندان اعضاي هيات علمي دانشگاه علوم پزشكي زاهدان به فرهنگ كارآفريني‌ انجام شده است. مواد و روشها:در اين پژوهش توصيفي-همبستگي، 94 نفر از فرزندان اعضاي هيات علمي دانشگاه علوم پزشكي زاهدان كه در سال تحصيلي 95-1394 مشغول به تحصيل بودند به شيوه نمونه‌گيري تصادفي- طبقه اي متناسب با حجم و بر اساس فرمول نمونه‌گيري كوكران مورد مطالعه قرار گرفتند. براي جمع‌آوري اطلاعات از دو پرسشنامه محقق ساخته عوامل تاثيرگذار بر گرايش به كارآفريني و پرسشنامه فرهنگ كارآفريني استفاده گرديد. در بررسي توصيفي داده‌ها از فراواني، درصد، ميانگين و انحراف معيار و براي بررسي فرضيات تحقيق از آمار استنباطي ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه همزمان با استفاده از نرم افزار spss21 استفاده گرديد. يافته ها: نتايج پژوهش نشان داد كه بين عوامل كارآفريني با گرايش به فرهنگ كارآفريني رابطه مثبت و معناداري وجود دارد. هم‌چنين نتايج رگرسيون چندگانه نشان داد كه عوامل كارآفريني 6/63 درصد از واريانس گرايش به فرهنگ كارآفريني را تببين مي‌كنند. نتيجه گيري: با تقويت عوامل فردي، خانوادگي، اجتماعي، محيطي و آموزشگاهي مي‌توان گرايش فرزندان اعضاي هيات علمي را به فرهنگ كارآفريني بيشتر كرد.

Entrepreneurship as a strategy is welcome for public in recent years, in order to improve the economic and social situation. In the present era to survive and thrive for maintenance of the status quo, the innovativeness and innovation must pursue in the organizations to decline and prevent its destruction. With regard of unemployment in the community, the preoccupation is how faculty members who are experts in community,plan for the entrepreneur of their children and what factors to be considered in this issue. Therefore, this research aimed to assess factors affecting children tendency to the culture of entrepreneurship of faculty members of Zahedan University of Medical Sciences. Materials and Methods This is a descriptive-correlation study . The samples were 94 faculty members’ children who were studying in 2016-2017 academic year. The sampling method was stratified random sampling method based on Cochran sampling formula . Data collection instruments included two self- administered questionnaires: 1. The questionnaire of effecting factors on entrepreneurial orientation with 25 items and five components : individual, family, social, environmental and academic entrepreneurship. 2. I entrepreneurial culture Inventory, which is an adapted of Maguire (2003) with 20 items and five components: Risk-taking, Courage, open communication, the value of work and endure hearing against comments. The collected data were entered in SPSS version 21 and analysed. Desciptive statistics (frequency, percentage, mean, standard deviation) and inferential statistics (Pearson Correlation and multiple regression) were used. Findings: The results showed that there is a positive and significant between multiple factors of entrepreneurial culture orientation to entrepreneurial culture. Also, the results results of multiple regression showed that the entrepreneurial culture of entrepreneurship predict 63.6% of the variance tendency to entrepreneurial culture. Conclusion It concluded that with the empowerment of individual, familial, social, environmental and academic faculty could improve the orientation of facult members’ children entrepreneurial culture.