بررسي تاثير تغيير زاويه برخورد زلزله با محورهاي اصلي سازه بر رفتار لرزه اي ساختمان ها با استفاده از تحليل ديناميكي غيرخطي

با توجه به اين كه پديده زمين لرزه، داراي ماهيت تصادفي مي باشد پس نمي توان زاويه مشخصي براي اعمال نيروهاي لرزه اي بر سازه تعيين كرد و در نتيجه، زاويه ي بحراني برخورد زلزله ممكن است زاويه اي به غير از جهت محورهاي اصلي سازه باشد؛ بنابراين تعيين بحراني ترين جهت نيروي لرزه اي يكي از مسائل مهم مهندسي سازه و زلزله مي باشد. در اين مقاله به منظور بررسي اثر زاويه برخورد زلزله در قاب هاي بتني سه بعدي، مدل هاي 1 و 4 و 7 و 10 طبقه با سيستم قاب خمشي انتخاب شدند و با استفاده از تحليل ديناميكي غيرخطي و اعمال سه شتابنگاشت يك مولفه اي پاسخ هاي سازه ها برررسي شدند. شتابنگاشت ها با گام هاي 15 درجه از زاويه شروع 0 تا 180 درجه بر مدل ها اعمال شدند. در مجموع 156 تحليل ديناميكي غيرخطي براي سازه ها اعمال شده است. جابه جايي نسبي طبقات و جابه جايي بام سازه و تنش محوري ايجاد شده در ستون ها كه در سه گروه متفاوت ستون هاي گوشه، كناري و مياني تقسيم بندي شده اند، مورد بررسي قرار گرفت. نتايج بررسي نشان مي دهند كه بيشينه پاسخ ها در زاويه اي به غير از جهت محورهاي اصلي سازه رخ مي دهد.