شماره ركورد كنفرانس :
3893
عنوان مقاله :
بررسي پتانسيل رمبندگي خاك ماسه اي لاي دار بهسازي شده توسط بنتونيت، بيوسيمانتاسيون و ميكروسيليس
پديدآورندگان :
ذوالفقاري كمرودي آرمان arzol@ymail.com - دانشجوي كارشناسي ارشد ژئوتكنيك، دانشكده مهندسي عمران، دانشگاه آزاد سمنان , مسگر پور اميري محمود m_amiri2017@yahoo.com دانشجوي كارشناسي ارشد سازه، دانشكده عمران، موسسه آموزش عالي علوم و فناوري آريان بابل , فرهنگ نيا سمانه sfarhang0@gmail.com كارشناس ارشد شيمي، آزمايشگاه خاك آزمون خطير
كليدواژه :
رمبندگي , بهسازي خاك , بيوسيمانتاسيون , مقابله با رمبندگي.
عنوان كنفرانس :
اولين كنفرانس پژوهش هاي كاربردي در مهندسي سازه و مديريت ساخت
چكيده فارسي :
در سال هاي اخير به دليل افزايش بيش از حد وقوع ترك ها، نشست ها و تغيير شكل ها در خاك رمبنده بستر سازه ها، تلاش محققين و كارشناسان عمران بخصوص حوزه ژئوتكنيك را جهت بهسازي اين خاك ها بيشتر كرده است. رمبندگي كاهش حجم ناگهاني خاك غير اشباع در تنش خالص ثابت با افزايش رطوبت مي باشد، خاك هاي رمبنده به خاك هايي اطلاق مي شود كه در آن ها ذرات خاك در مجاورت آب چسبندگي خود را از دست مي دهند و به سرعت فرسايش ميابند. خاك هاي رمبنده بيشتر در نواحي گرم وخشك يافت مي شوند و خصوصيات مهم اين نوع خاك ها تخلخل زياد، وزن مخصوص كم و چسبندگي صفر و يا ناچيز، ساختار باز و پيوند بين ذرات ضعيف مي باشد. به منظور رفع مشكل رمبندگي خاك مي توان از روش هاي مختلفي از جمله تراكم خاك، جايگزيني مصالح، ثبيت با مواد شيميايي، و ... استفاده كرد. در تحقيق حاضر بهسازي به روش بيوسيمانتاسيون و تثبيت با بنتونيت و ميكروسيليس مورد مقايسه قرار گرفته است.