نقش محيط زيست در طراحي اقامتگاههاي تفريحي

زندگي شهري امروزي به دليل رواج فرهنگ آپارتمان نشيني وبه طبع آن كمبود فضاهاي باز طبيعي ونيز رواج سريع ، متعدد وهمه گير رسانه هاي جمعي ، ميزان زيادي از اوقات فعال وغير فعال افراد را به خود اختصاص داده ودر اكثرموارد با اثرات نا خواسته وزيانبار همراه كرده است . دامنه ونحوه گذرا فراعت ،هم از نظر اهداف وانگيزه ها وهم از نظر زمان ، مكان ونوع فعاليت بسيار متنوع وگسترده است. هريك ازانواع فراغت نقش خاصي در زندگي فردي اجتماعي افراد دارد ونيازمند فضاها، تسهيلات وديريت ويژه مي باشد. با توجه به رشد بي رويه ونامتعادل فراغت غير فعال وپي آمدهاي نامطلوب كمي .كيفي آن ،امروزه يكي از اهداف برنامه ريزي فراغت ، گسترش فراغت فعال به ويژه گردشگري است كه علاوه بر اهداف اقتصادي وزيست محيطي ،نقش بسيار سازنده اي در سازماندهي اوقات فراغت وتعادل بخشي به اشكال محتلف آن ونيز تامين نيازهاي عميق رواني وفرهنگي دارد . در واقع بخش مهمي از نيازها وانگيزه ها ي فراغتي انسان به دلبستگي انسان به طبيعت وآشنايي با سرزمين ها ومردمان ديگر بر مي گردد اين امر اهميت ويژه اي به گذران فراغت به صورت گردشگري مي بخشد كه با فعاليتهاي مختلف مانند طبيهت گردي ، سير وسفر ، تفرج .. همراه است دلبستگي وعلاقه انسان به طبيعت ، ريشه هايي عميق در نيازهاي زيستي ، رواني واجتماعي او دارد .به همين دليل تلاش براي تامين آنها يكي از عوامل اساسي در تامين رضايت ، آسايش وسعادت انسان محسوب مي شود . از اين ديدگاه گردشگري يك تجربه چند بعدي وپيچيده انساني است كه هيچ پديده ديگري نمي تواند جاي آن را بگيرد .از طريق فعاليت گردشگري ، انسان در كانون ارتباطات مختلفي قرار مي گيرد كه در زندگي انسان به وجود مي آورد . با توجه به نقش گردشگري در ايجاد ارتباطات مختلف ميان انسان ومحيط ، مي توان گفت كه تجربه گردشگري يك تجربه كيفي ويك تجربه عميق دروني است كه مي تواند رضايت بيشتري به ساير فعاليت هاي فراغتي ، براي انسان ايجاد كند وتاثيرات سودمندي براي فرد به بار آورد .اما جدا از تجربه عميق شخصي ، اثرات گردشگري در دراز مدت ودر عرصه هاي وسيع بيانگر منافع گوناگوني است كه از نظر اجتماعي ، اقتصادي وزيست محيطي بسيار حايز اهميت است.