بررسي نقش و اهميت وجود آب در باغ ايراني

آب يكي از اصلي ترين عناصر شكل گيري باغ و شايد بي اغراق مهمترين و حياتي ترين عنصر آن است .استفاده از آب در باغسازي ايراني بسيار زيركانه و هنرمندانه صورت گرفته است. باغ ايراني همواره حيات خود را از يك قنات يا يك چشمه مي گرفته است كه آب همواره در باغ جريان داشته باشد. در اينجا آب نه تنها بمنظورآبياري وتغذيه گياهان باغ بكاررفته، بلكه استفاده مفهومي، شاعرانه وهنرمندانه آن زينت بخش فضاي باغ بوده و با حضور خود طراوت، نشاط، حركت و زيبايي را در آن آفريند در باغ ايراني، معماري باغ، معماري آب است و درهم آميختگي آب و بنا پديدآورنده حماسه‌اي بي‌نظير از شعر و شكوه و موسيقي در خلوت درختان است. در ورودي زمزمه آرام آب گويي به انسان خوش آمد مي گويد و او را به درون باغ دعوت مي‌كند وراهنماي او در فضاي باغ مي شود. در حقيقت آب نه تنها كوشك را به باغ پيوند مي دهد ، بلكه عناصر مختلف باغ را نيز بهم گره مي زند. اهميت آب در باغسازي ايراني آنگاه بيشتر روشن خواهد شد كه به اهميت عاشقانه و به شيوه‌هايي بينظير و طاقت‌فرسا به استحصال آب و انتقال آن دست يازيده و از آن طريق باغها و كشتزارهاي خود را بر افراشته اند.در اكثر باغهاي سلطنتي جهت ايجاد ارتباط فيزيكي بين عناصرمختلف باغ از نهر ها استفاده مي كردند تا آب را در كوشك – باغها جاري سازند ويادآور ارتباط سمبوليك آب در شهر باشند.نعمت آب و وجود درخت وگياه در مناطق مختلف ايران قابل مشاهده است. در اين پژوهش به اهميت آب در باغ ايراني پرداخته ميشود.