پيش بيني تحليل رفتگي ورزشكاران از روي سبك هاي تصميم گيري مربيان در ليگ­هاي برتر كاراته و بسكتبال ايران

هدف تحقيق حاضرپيش بيني تحليل رفتگي ورزشكاران از روي سبك هاي تصميم گيري مربيان در ليگ­هاي برتر كاراته و بسكتبال ايران بود درتحليل­هاي مربوط به سبك اين تحقيق از نوع تحقيقات همبستگي است كه برروي رابطه سبك­هاي تصميم گيري و تحليل رفتگي ورزشكاران رشته هاي كاراته و بسكتبال متمركز بوده كه با استفاده از پرسشنامه استاندارد سبك هاي تصميم گيري اسكات و بروس(1995) و راداك و. اسميت به جمع آوري داده­ها پرداخته شد. جامعه آماري شامل تمامي ورزشكاران تيم­هاي كاراته و بسكتبال مردان ليگ ايران بود كه در مسابقات ليگ برتر سال 93-92 شركت داشتند. براي انتخاب افراد نمونه به علت حجم كم جامعه آماري تعداد افراد نمونه با جامعه آماري يكسان در نظر گرفته شده است. بدين منظور بعد از اين كه معيارهاي شمول در جامعه آماري مورد بررسي قرار گرفت، تعداد افراد نمونه به 234 نفر تقليل يافت كه نمونه نهايي 134 نفر رشته بسكتبال و 109 نفر رشته كاراته انتخاب گرديد. و در تجزيه و تحليل داده­هاي آماري تحقيق جهت بررسي ميزان ارتباط بين متغيرها از ضريب همبستگي پيرسون و براي پيشگويي متغيرها از رگرسيون به روش گام به گام استفاده شده است. نتايج تصميم گيري مربيان و تحليل رفتگي ورزشكاران نشان داد كه ارتباط منفي و معناداري بين سبك­هاي تصميم گيري مربيان و تحليل رفتگي ورزشكاران در گروه كاراته، بسكتبال و كل نمونه وجود دارد. اين يافته بدان معنا است كه رفتار مربيگري و سبك­هاي تصميم گيري مربيان مي­تواند تحليل رفتگي ورزشكاران را در هر دو رشته و كل نمونه ­ها تحت تأثير قرار دهد