حمايت از حقوق محيط بان در راستاي حفظ حقوق شهروندي در حقوق ايران و فقه اسلامي

امروزه با توسعه ي روز افزون اجتماعات بشري، افزايش جمعيت و گسترش بي رويه آلاينده هاي محيط زيست، طبيعت در خطر نابودي زود هنگام قرار دارد. حفاظت از محيط زيست وظيفه اي همگاني است و يكي از اركان اصلي اين حراست و حفاظت، به عهده قشر توانمند و تلاشگري مي باشد كه آنان را با نام محيط بان مي شناسيم. محيط بان، فردي است كه به حفاظت و كنترل عرصه هاي طبيعي حيات وحش كشور مي پردازد. محيط بانان سازمان حفاظت محيط زيست از نظر قوانين استخدامي، كارمند دولت محسوب مي شوند و وضعيتي شبيه به نيروهاي انتظامي يا شبه نظامي دارند. از آنجا كه محيط بانان همواره در خطر مقابله با متخلفان و آسيب و مرگ قرار مي گيرند، نياز به حمايت بيشتري دارند. حمايت از حقوق محيط بانان در راستاي حفظ حقوق شهروندي از ضروريات مي باشد. بر اين اساس سازمان حفاظت محيط زيست لايحه ي حمايت از محيط بانان را تهيه و به دولت تقديم كرد كه به تصويب رسيد. با تصويب اين لايحه، محيط بانان از بالاترين سقف حمايتي كه در دوران تعقيب و بازداشت و بعد از آن بر آن ها مترتب مي شود، مانند نيرو هاي مسلح برخوردار مي شوند. در اين مقاله كه با روش كتابخانه اي انجام شده است،سعي شده است به بحث و بررسي حمايت از محيط بانان در راستاي حقوق شهروندي، در حقوق ايران و با ارائه مستنداتي از قرآن، روايات و قواعد فقهي پرداخته شود.