زيبايي شناسي صنعت تكرار در غزليات شمس

يكي از كاركردهاي موسيقايي در حوزۀ لفظ، تكرار است كه در كنار دو روش ديگر يعني تسجيع و تجنيس از وجوه تحسين كلام از نظر لفظي، بحث مي كند؛ يعني، فنوني كه از ارتباط و انسجام كلام ادبي بر اثر تناسب آوايي و موسيقيايي در بين كلمات، سخن مي گويد. و به ترتيب باعث مي شوند كلمات يا عين يكديگر گردند، يا هماهنگ پنداشته شوند و يا هم جنس به نظر آيند. تكرار اساس موسيقي شعر است و باعث تقويت موسيقي دروني شعر مي شود.و يكي از عوامل مهم در برجسته سازي شعر محسوب مي شود. به همين علت، كاركرد موسيقايي، در حوزۀ لفظ و اصوات، قابل تأمل و بررسي است. مقالۀ پيش رو به بررسي شگردهاي شاعرانۀ تكرار از جمله: تكرار واك، تكرار هجا، و تكرار واژه در غزليات شمس، پرداخته است. مي توان گفت كه اين شگرد به غير از كاركرد موسيقايي لفظي، در زيبايي شناسي شعر مولانا نيز سهم بسياري دارد.

One of the musical functions in the area of words is repetition, which along with two other techniques, that is, alliteration and pun, discusses the aesthetic aspects of speech, or techniques which are related to the coherence of the literary speech due to phonetic and musical fit between words. Thus, they cause words to be quite identical, be harmonious, or appear to be of the same kind. Repeat on the music of poetry.causing strengthen the inner music lyrics. And is an important factor in highlighting lyrics.Therefore, the musical function in the area of words and sounds should be studied. The present article studies the poetic techniques of repetition including: repetition of voices, repetition of syllables, and repetition of words in Shams Sonnets. It could be stated that this technique, in addition to its verbal musical function, also considerably contributes to the aesthetics of Mawlānā’s poetry.