بررسي مشخصه سرشتي گسل شمال تبريز و تاثير آن در پارامتر‌هاي جنبش نيرومند زمين

كشور ايران در يكي از نواحي لرزه خيز جهان، كمربند آلپ-هيماليا قرار دارد لذا به منظور افزايش ضريب ايمني در برابر زلزله، لازم است در طراحي سازه هاي عمراني، برآورد پارامتر هاي جنبش ناشي از فعاليت گسل محاسبه شود. در اين تحقيق تحليل خطر زمينلرزه براي شهر تبريز، با تعيين 13 چشمه خطي و پهنه اي بالقوه زمينلرزه به روش احتمالاتي محاسبه شده كه در اين ميان گسل شمال تبريز به دليل خصوصيات لرزه خيزي منحصر به فرد و تاريخچه جنبش آن از اهميت ويژه اي برخوردار است لذا با انتخاب مدل توزيع بزرگاي مناسب (مدل سرشتي) براي اين سامانه گسلي، نقشه خطر زمينلرزه براي روي سنگ بستر با %5 درصد ميرايي تهيه شده است. مقدار PGA حاصل از اين مطالعه براي محدوده شهر تبريز در دوره بازگشت 475 سال از g35/0 تا g4/0 متغيير مي باشد كه به نسبت مطالعات قبلي بيشتر است. همچنين پارامتر شتاب حاصل از جنبش زمين در قالب نقشه خطر زمينلرزه براي دوره بازگشت هاي مختلف با مدل هاي نمايي و سرشتي از توزيع بزرگا به طور مجزا محاسبه شده و نتايج نهايي، مقايسه و بررسي مي گردد.