بررسي تحمل خطا در رايانش ابري

با افزايش روزافزون استفاده از اينترنت و انتظار كاربران مبني بر برآورده كردن نيازهايشان از آن، يك چالش جدي است. وجود چنين توانايي در اين محيط گسترده، نيازمند امكانات محاسباتي قدرتمند نظير سخت افزارها، نرم افزارها و زيرساخت هاي موردنياز براي پياده سازي چنين قابليتي است كه بتواند براي تمام نيازها پاسخي منطقي ارائه دهد. مفهوم رايانش ابري، امروزه بر اهالي دنياي فناوري اطلاعات پوشيده نيست. توسعه‌پذيري و كارايي بالا، كاهش هزينه، عدم محدوديت در ذخيره‌سازي، دسترسي آسان از هر مكان، خدمات مستقل از سخت‌افزار و... تنها مواردي از مزيت‌هاي ابر است. آنچه به نظر مي‌رسد ارائه ي اين خدمات توسط سخت‌افزارهاي واقعي صورت مي‌گيرد، درحالي‌كه تنها يك تصوير انتزاعي از سخت‌افزارهاست كه توسط نرم‌افزارهاي ابر فراهم مي‌شود. در كنار اين خدمات مشكلاتي نيز وجود دارد كه مي‌توان به تحمل خطا به‌عنوان يك چالش اساسي اشاره كرد. يك سيستم براي داشتن كارايي بالا بايد بتواند در مقابل خطاها و خرابي ها مقاوم باشد. در اين مقاله ابتدا تكنيك‌هاي تحمل خطا و سياست‌هاي اجرايي آن‌ها بررسي‌شده است. سپس معماري‌هاي طراحي‌شده در اين زمينه معرفي‌شده و در انتها ازنظر سياست به كار رفته و بازيابي خطا با يكديگر مقايسه شده‌اند.