نگاهي به نقوش سوزن دوزي ايل سنگسر (هنري در آستانه فراموشي)

سوزن دوزي به عنوان هنر آراستن پارچه هاي ساده، كاربرد ويژه اي درايل سنگسر ؛ از جمله ايلات استان سمنان داشته است . مردمان ايل درتزئينات لباس زنان و مردان و همچنين ساير دست بافته ها هم چون سفره قند ، پوشش سر طاقچه ، كيسه هاي توتون و... از اين هنربهره مي برده اند.در اين مقاله با بيان اين سوال كه هنر سوزن دوزي در ايل سنگسر چه جايگاهي دارد ؟ علاوه بر زنده نگاه داشتن اين هنرارزشمندو بازگشت به ارزشهاي اصيل و بومي اين خطه به عنوان ميراثي معنوي از نسل پيشين ،بر آن شديم به معرفي هنر سوزن دوزي در اين ايل و دسته بندي نقوش آن بپردازيم . از اهداف اين پژوهش ، شناخت بهتر اين هنرِ رو به زوال و بررسي نقوش آن در راستاي بهتر شناساندن اين هنر مهجور مانده با حفظ اصالت ايراني –اسلاميِ موجود درآن مي باشد. نتايج حاصله نشان مي دهد ،اكثرنقوش ، حتي نقوش ترسيم كننده طبيعت و جانوران پيرامون ، اغلب ساختاري انتزاعي و هندسي داشته و به ندرت نقشي خميده در آنها مشاهده مي شود. همچنين رنگ ها داراي درخشش و تلالويي استكه نمايانگر ذوق سرشار و زيبايي شناسي توليدكنندگان آن بوده كه با بهره گيري از نقوش ثبت شده در ضمير خويش، درجهت نمايش احساس و انديشه هاي انسانيِ آميخته با ذوق خلاق بومي و زيباشناختي عاميانه تلاش كرده اند. اين مقاله با بكارگيري روش تحليلي و توصيفي و مطالعات كتابخانه اي و ميداني صورت گرفته است كه نحوه جمع آوري داده ها در قسمت كتابخانه اي به صورت فيش برداري و در قسمت ميداني به وسيله عكاسي بيش از 100 نمونه تصويري جمع آوري گرديد سپس به وسيله رايانه 61 نقش از آن استخراج تجريه و تحليل و طبقه بندي شده است .