نقش و جايگاه حياتي اما در حال فراموش مادر در تربيت فرزندان با تحليل برنامه هاي درسي دوره ابتدايي آموزش و پرورش

در مطالعات با سنت تاريخ نگارانه نشان مي دهد در تمام تاريخ جامعه ايراني اسلامي خانواده به طور عام و مادر به طورخاص نقش مهم و حياتي در آموزش و تربيت فرزندان داشته است .از گروههاي غارنشين ابتدايي تا ايران باستان و ايران پس از اسلام ،خانواده و مادر مهمترين سهم و زمان را براي تربيت اخلاقي ،معنوي و حرفه اي فرزندان اختصاص مي دادند وجايگاه مادر رفيع و غيرقابل حذف بوده است .اما با تغيير و تحولات جوامع غربي و گذر از سنت و اقتصاد كشاورزي به سمت مدرنيته و صنعت ،نقش مادران هم دستخوش تغيير و تحول شده است و مادران از منظومه تربيتي خانواده به طور كامل حذف و يا كم رنگ و كم اثر شده اند.جامعه ايران هم در يك دهه اخير به طرز شتابنده اي مسير جوامع غربي و شرقي را دنبال كرده است و جايگاه مادران در خانواده حذف و يا متزلزل شده است.البته وقتي با نگاه آسيب شناسانه و هزينه –فايده به اين تغييرات و تحولات نقش مادر در خانواده مي پردازيم ،در مي يابيم كه هزينه هايي كه خانواده و جوامع در ابعاد تربيتي ،عاطفي و اجتماعي به دليل منافع اقتصادي ناشي از اشتغال مادران در بيرون خانواده مي پردازند بيشتر و غيرقابل بازگشت مي باشد.از منظري ديگر، تحليل محتواي كتاب هاي درسي در دوره ابتدايي نشان مي دهد كه پردازش سهم ، نقش و اهميت مادر به خوبي تبيين نشده است و مورد غفلت واقع شده است و نيازمند بازسازي و باز طراحي موشكافانه نقش مادر در كتاب هاي درسي و تجلي اين باز تعريف نقش مادري در خانواده و جامعه هستيم.نوشتار حاضر به روش تحليلي- استنباطي و با مرور مباني نظري و تحليل محتواي كتب درسي دوره ابتدايي ،نقش و جايگاه مادر در نظام تربيتي رسمي و برنامه هاي درسي را بررسي و تحليل مي نمايد.