برجام؛ بررسي محتوا و تعهدات طرفين

توافق هسته اي جمهوري اسلامي ايران با گروه1+5 كه بعد از 12 سال مذاكره سخت و فشرده و پس از كش و قوس هاي فراوان به امضا رسيد، يكي از مهم ترين تحولات در عرصة روابط بين الملل در سال-هاي اخير مي باشد. اين اهميت از يك سو از آنجا ناشي مي شود كه علي‌رغم وجود بسياري از موانع، مشكلات و مخالفت هاي دروني و بيروني كه بيش از يك دهه حل موضوع هسته اي ايران را ناممكن مي نمود، سرانجام دو طرف توانستند با تغيير رويكرد و نگاه مثبت به ديگري در دو سال اخير، اين مناقشه و بحران غيرضروري را حل و فصل نمايند. تعهدات طرفين در اين توافق بعد ديگر اهميت آن را در بر مي گيرد. از اين رو ضروري‌ست تا بصورت جزئي و دقيق به تعهدات طرفين توافق هسته اي يعني جمهوري اسلامي ايران و گروه 1+5 و همچنين به دلايلي كه سرانجام موجب انجام اين توافق شد، پرداخته شود. بدين منظور، پژوهش حاضر كه با روش شناسي توصيفي- تحليلي انجام شده است، با استفاده از نظريه سازه انگاري به بررسي و تحليل مذاكرات هسته اي و آنچه كه موجب انعقاد توافق هسته اي شده است و همچنين به تحليل تعهدات طرفين توافق پرداخته است. نظريه سازه انگاري مي-تواند روابط ميان بازيگران دو طرف گفت و گوهاي ايران را تبيين و فضاي موجود و دلايل رفتار و حركتي ايران را روشن كند.