مزارع شهري رويكردي نوين در تقويت تاب آوري شهري و اقتصاد مقاومتي

تاب آوري مفهومي است كه به عنوان يكي از ديدگاههاي نوين براي پاسخ گويي به تغييرات پيش بيني نشده ، نيازها و پيچيدگي هاي روز افزون كشورها ، شهرها ، روستاها ، محيط هاي طبيعي و نظام ها و ابعاد پيچيده چند وجهي آنان مطرح شده است.گسترش روز افزون پديده شهرنشيني در قرن حاضر باعث بروز مشكلات بسياري از جمله آلودگي هاي زيست محيطي ، افزايش دماي كره زمين و از بين رفتن جنگلها و زمين هاي كشاورزي شده است. بررسي هاي اخير نشان مي دهد يكي از راه حل هاي نوين كاهش اثرات منفي شهرنشيني كه برخاسته از مفاهيم توسعه ي پايدار شهري مي باشد ، ايجاد مزارع كشاورزي در ساختمانهاي شهري مي باشد. پژوهش حاضر كه بروش تحليلي - توصيفي و با استفاده از منابع اسنادي و سايتهاي معتبر اينترنتي تهيه گرديده است ، به بررسي تاثير مزارع شهري بر روي شاخص هاي تاب آوري شهري بويژه تاب آوري اجتماعي ، اقتصادي و اكولوژيكي مي پردازد. نتايج اين پژوهش نشان مي دهد كه فناوري مزارع شهري علاوه بر افزايش تعاملات اجتماعي ، موجب ارتقاء كيفيت محيط زيست و توسعه پايدار شهري و همچنين تقويت تاب آوري اقتصادي شهرها و خود كفايي در توليدات كشاورزي و باغي محلي مي گردد