چكيده فارسي :
زن مظهر خلاقيت خداوند و عنصر اساسي در تشكيل خانواده, در طول قرون و در مكاتب و مسلكها و جوامع مختلف, از نظر مقام و موقعيت و معرفي هويت, همواره فراز و نشيبهايي را طي كرده است. گاه تا حد يك كالا تنزل يافته و گاه از آن به عنوان ((آيت)) الهي ياد شده است. نهاد مهم خانواده نيز گاهي در كانون توجه دولتها و تفكرات انساني بوده و مقام والا و جايگاه رفيع آن در نظر گرفته شده و گاه چنان مورد بي توجهي قرار گرفته كه با فرو ريختن بنيانهاي آن, جامعه نيز دچار تلاشي شده است.
اسلام با بيان ارزش واقعي زن و خانواده و اثر وجودي آنها و حفظ كرامت و حقوق خانواده و زن, با تمامي تفكرات ناصواب و فرهنگ جاهلانه در خصوص زن و خانواده به مبارزه برخاست. و خانواده را ميداني براي تجلي استعدادها, توانمنديها و عواطف و احساسات زن قرار داد و در عين حال او را به عنوان عضو موثر جامعه و متمم حيات انساني, در مسائل فرهنگي, اجتماعي و سياسي و اقتصادي پذيرفته و در سرنوشت جامعه شريك ساخته است.
جمهوري اسلامي ايران به عنوان نظامي برخاسته از متن اسلام, و معتبرترين سند سياسي, فرهنگي, اجتماعي, حقوقي و اقتصادي آن يعني قانون اساسي كه منطبق بر موازين اسلام است, نيز توجه و اهتمام خاصي به خانواده, به عنوان واحد بنيادين اجتماع و نيز قشر زنان دارد و يكي از اهداف مهم نظام, افزايش اعتبار و منزلت خانواده و زن است.
در اين نوشته تلاش شده است تا نمايي از حقوق و موقعيت خانواده و زن در قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران ارائه شود. براي اين منظور ابتدا به بررسي دلايل توجه ويژه قانون اساسي به خانواده و زن پرداخته, سپس جايگاه خانواده را در قانون اساسي مورد مطالعه قرار داده و پس از آن به تجزيه و تحليل اصولي پرداخته ايم كه به طور مستقيم و غير مستقيم زن را مورد توجه قرار داده است.
