نگاهي به سفره هاي كردي شمال خراسان

كُردهاي ساكن در نواحي شمال خراسان فرش هاي متنوعي همچون قالي، گليم و جاجيم را با نقوش زيبا و اصيل كه ريشه در باورهاي قومي و مذهبي آنها دارد توليد و به بازار عرضه مي دارند. در بين بافته هاي كُردي شمال خراسان سفره از جايگاه ويژه اي برخوردار است، گليمي با تزيينات منحصر به فرد كه در كمتر نقطه اي از ايران مشابه آن را مي توان ديد. كناره هاي طولي اين نوع از گليم ها كه با نام هاي پيش انداز، گليم انگشتي و سفره هاي كردي نيز شناخته مي شوند، با نقش جالب توجه و منحصر به فردي همچون نقش مداخل تزيين مي گردد كه در بازار هاي محلي با نام هايي چون انگشت، بيجك و يا انگشت عروس شناخته مي شود.. هدف از انجام اين تحقيق معرفي سفره هايي است كه با توجه به نقوش تزييني مفهوم نمادين خاصي دارند و در گذشته بيشتر در مراسم هاي خاص و جشن هاي عروسي مورد استفاده قرار مي گرفته اند. سوال اصلي تحقيق اين است كه سفره در بين كُردهاي شمال خراسان چه كاركردي داشته و تزيينات بكار رفته در آن چه تفاوت هايي با سفره هاي ديگر اقوام دارد؟ در اين نوشتار به روش توصيفي تحليلي، علاوه بر معرفي سفره هاي كُردي شمال خراسان، اين نقش در بافته هاي ساير اقوام نيز معرفي خواهد شد. لازم به ذكر است كه اين مقاله به صورت كتابخانه اي و ميداني انجام شده، و پس از طبقه بندي نمونه هاي موجود و تحليل اسناد نوشتاري مشخص گرديد، تزيينات بكار رفته در اين آثار، با سفره هايي كه توسط اقوام بلوچ، قشقايي، افشار شاهسون هاي شمال غربي ايران و برخي از نواحي آناتولي بافته مي شود، تفاوت هاي فراواني دارد.