ارزيابي كيفي وكمي تناسب اراضي گندم، يونجه و خرما در دشت نرماشير، استان كرمان

تناسب اراضي يكي از مهمترين روش هاي استفاده بهينه از منابع توليد و توسعه كشاورزي پايدار مي باشد. اين تحقيق بر اساس روش ارزيابي تناسب اراضي فائو (FAO1976) انجام گرديد. در اين مطالعه، تناسب كمي و كيفي تيپ هاي بهره وري گندم، يونجه و خرما در 30مزرعه (حدود 3000 هكتار) از اراضي دشت نرماشير استان كرمان مورد ارزيابي قرار گرفت. مراحل انجام اين تحقيق شامل انتخاب 30 مزرعه ، انجام مطالعات خاكشناسي، نمونه برداري خاك، تجزيه آزمايشگاهي نمونه هاي خاك، جمع آوري اطلاعات اقليمي براي تيپ هاي بهره وري مورد نظر در منطقه و تكميل جداول درآمد- هزينه براي تيپ هاي بهره وري در مزارع مطالعاتي بود. پس از جمع آوري اطلاعات خاك، اقليم و تعيين نيازهاي خاكي و اقليمي و تطابق آنها با شرايط منطقه ارزيابي كيفي با استفاده از روش پارامتريك و محدوديت ساده انجام شد و طبقه بندي تناسب كمي نيز بر اساس روش توليد متناسب محاسبه گرديد. براي تعيين مشخصات اقليمي از اطلاعات هواشناسي ايستگاه سينوپتيك بم استفاده گرديد. بررسي نتايج نشان مي دهد كه براساس سيستم جامع طبقه‌بندي خاك، خاكهاي مطالعه شده در دو رده اريدي سول و انتي سول، چهار تحت گروه و هفت فاميل خاك قرار مي گيرند. نتايج طبقه بندي تناسب اقليمي به ترتيب به روش پارامتريك و محدوديت ساده براي گندم خيلي مناسب، يونجه خيلي مناسب و تناسب متوسط و خرما تناسب متوسط است. طبقه بندي تناسب كيفي گندم از خيلي مناسب تا نا مناسب دائمي، يونجه خيلي مناسب، يونجه خيلي مناسب تا نامناسب دائمي و خرما از تناسب متوسط تا نامناسب است و عمدتاً پارامترهاي شوري و قليائيت، اسيديته، خصوصيات فيزيكي و حاصلخيزي براي كشت اين محصولات محدوديت ايجاد مي نمايند. .همچنين اين اراضي از نظر طبقه بندي اقتصادي براي گندم در كلاس هاي تناسب متوسط تا نامناسب S2 تا N و خرما و يونجه در كلاس هاي خيلي مناسب تا نامناسب S1 تا N طبقه بندي مي شوند. بررسي نتايج طبقه بندي اقتصادي نشان مي دهد كه بيشترين درآمد مربوط به يونجه و خرما و كمترين درآن متعلق به گندم است. به طور كلي بر اساس مطالعات مشخص مي شود برخي مزارع توليدآن ها بهينه نمي باشد و بهتر است نوع كشت بر اساس خصوصيات اراضي انتخاب شوند. همچنين كشت توأم يونجه و خرما نسبت به ساير كشت ها از اولويت برخوردار مي باشد