تاثير سطوح مختلف اسيدهيوميك بر رهاسازي روي از خاكهاي آهكي

آگاهي از وضعيت فراهمي روي در خاك از نقطه نظر تغذيه گياهان و انسان بسيار حائز اهميت است. امروزه استفاده از اسيدهاي آلي به عنوان يكي از راهكارهاي افزايش فراهمي روي در خاك مورد توجه قرار گرفته است. مطالعه رهاسازي روي يك راهكار ضروري براي ارزيابي تغييرات قابليت جذب روي با زمان مورد نياز ميباشد. اين پژوهش با هدف بررسي تاثير و توانايي اسيد هيوميك در سه سطح(100،200و300 ميلي گرم بر كيلوگرم)بر مقدار وسينتيك رهاسازي روي از چند خاك آهكي استان كرمان انجام شد. نمونههاي مركب از دو خاك سطحي (0تا30 سانتي متري)مربوط به مناطق كشاورزي استان كرمان، جمع آوري گرديدند.1/3گرم از هر نمونه خاك در دو تكرار توزين و به لوله هاي سانتريفيوژ 15 ميليليتري انتقال و عصارهگيري با افزودن 13ميلي ليتر محلول 100،200و300ميليگرم بر كيلوگرم اسيدهيوميك به صورت جداگانه با شيكر افقي و در بازههاي زماني 1،2،6،12،24،36،48و72ساعت تكان دادهشدند. سپس محلولها سانتريفيوژ و از كاغذ صافي عبور داده شدند. غلظت روي موجود در عصاره ها توسط دستگاه جذب اتمي قرائت گرديد. الگوي رهاسازي روي در خاكهاي مختلف متفاوت و در كليه خاكها با گذشت زمان افزايش يافت. الگوهاي بدست آمده رهاسازي حاكي از سرعت اوليه نسبتا بالاي رهاسازي روي و كاهش تدريجي آن تا رسيدن به يك تعادل نسبي تا زمان 72 ساعت بود. نتايج نشان داد كه ميزان روي رهاسازي شده در محدوده13/6تا18ميليگرم بر كيلو گرم بوده كه با تغيير سطوح مورد استفاده براي اسيدهيوميك تفاوت معناداري در ميزان رهاسازي روي ايجاد نكرد. به طور كلي ميتوان چنين بيان كرد كه كاربرد اسيدهاي آلي از جمله اسيد هيوميك منجر به افزايش رهاسازي و همچنين افزايش فراهمي روي در خاك ميگردد.