معادل يابي معنايي واژه عفت در قرآن كريم

قرآن كريم قانون زندگي بشر و راهنماي سعادت او در دنيا و آخرت است به همين خاطر هر آنچه را كه براي رشد و تكامل انسان و كسب رضايت خداوند لازم است به او بيان كرده است. كلمه عفت از ريشه (ع ف ف) به معناي دوري كردن از رفتار، گفتار و پندار زشت و حرام مي¬باشد. از نظر قرآن كريم انسان مومن بايد از شرك، غيبت، بدي به والدين، ظلم و ستم، خوردن حق ديگران، اسراف، غرور و نخوت، كم-فروشي، بدحجابي، نگاه پليد به نامحرم، دنيا دوستي و غفلت از آخرت، شراب و قمار، ربا، مسخره كردن ديگران و عيبجويي خودداري كند. پس از ديدگاه مكتب اسلام، شخص عفيف نه تنها در روابط مرد و زن بلكه در تمامي كارهاي زشت و حرامي كه قرآن كريم بيان كرده است، دوري كند. اين مقاله با روش كتابخانه¬اي، در پي آن است كه با توجه به معناي لغوي كلمه عفت، هر آنچه را كه از نظر قرآن كريم بايد انسان مومن و عفيف از آن اجتناب كند مورد تحقيق و تحليل قرار دهد.