جلوه هاي رئاليسم در آثار امين فقيري

رئاليسم يا واقع گرايي مكتبي است كه در قرن نوزدهم پس از مكتب رمانتيسيم شكل گرفت .نويسندگان بسياري در غرب پيرو اين مكتب بوده اند وهنوز اين مكتب در آثار نويسندگان زنده وپوياست مشخصه هاي اين مكتب، همچون تشريح جزييات ، توجه به حوادث كوچك اما واقعي و برجسته كردن آن ها، تيپ سازي،معمولي بودن قهرمان داستان و...مي باشد،امين فقيري نويسنده اي تواناسست كه مشخصه هاي رئالسيم در آثارش به روشني ديده مي شود ومي توان گفت فقيري نويسنده اي است واقع گرا ست واقع گرايي سبكي است كه نويسنده براي ايجاد ارتباطي باور پذير و صميمي براي داستان هاي خود انتخاب كرده است با اين حال نمي توان گفت او با آگاهي تمام تلاش كرده بر اساس اين مكتب به داستان سرايي بپردازد؛ چرا نويسنده به دنبال ايجاد صميميت و ارتباط قوي با خواننده بوده است ؛ به هرحال مي توان اورا از پيروان مكتب رئاليسم در ادبيات ايران دانست.او در اين داستانها با استفاده از اين شيوه توانسته حقيقت نمايي رابه داستانهاي خود بيفزايد و آثاري زنده و ماندگار خلق كند.