بررسي كاربري و وضعيت اراضي بر سرعت آستانه فرسايش بادي (مطالعه موردي: ميبد)

فرسايش بادي يكي از عوامل اصلي آسيب به خاك و منابع طبيعي، آلودگي هوا، انتقال ذرات معلق و عامل تهديدي براي تاسيسات و ماشين آلات، در عمليات اجرايي و حمل و نقل است. از سويي ديگر، يكي از مهم ترين مسايل در مناطق خشك و نيمه خشك تغييرات اقليمي است كه در دهه هاي اخير در بيشتر اين مناطق، اثرات انساني شامل خاك ورزي و برداشت از خاك براي ساخت وساز و نيز تخريب پوشش گياهي باعث شده است كه مسيله فرسايش به يك مسيله جدي تبديل شود. در اين پژوهش به منظور بررسي اثر شوري خاك بر روي سرعت آستانه فرسايش بادي، ابتدا با بررسي ميداني و استفاده از نقشه هاي زمين شناسي، نقاط موردنظر براي آزمايش در منطقه تعيين شد. سپس با استفاده از دستگاه سنجش فرسايش بادي (تونل باد) مقدار سرعت آستانه در نقاط مورد نظر تعيين گرديد و نتايج حاصل از آن در نرم افزار WEKA مورد ارزيابي و تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج نشان داد كه كاربري اراضي و نقش حفاظتي آن مي تواند تا 50 درصد در سرعت آستانه فرسايش تاثيرگذار باشد.